Velimir „Bata“ Živojinović rođen u Koraćici pod Kosmajem, 5. juna 1933. Na filmu je debitovao 1955. u filmu „Pesma sa Kumbare“, a u svojoj karijeri je glumio u preko 250 filmova i serija. Proslavio se u partizanskim filmovima snimanim tokom 1960ih i 1970ih, a jedan od njih, „Valter braniSarajevo“ mu je doneo veliku popularnost u Kini. Bio je poslanik Socijalističke partije Srbije u nekoliko mandata, a 2002. godine bio je kandidat SPS-a na predsedničkim izborima u Srbiji. Svoj talenat za glumu je otkrio sa 15 godina, dok je radio kao scenski radnik i ponekad kao statista u Akademskom pozorištu u Beogradu. Nakon završetka srednjih glumačkih škola u Nišu i Novom Sadu, pokušao je da se upiše na Pozorišnu akademiju u Beogradu i uspeo iz trećeg pokušaja. U Beogradskom dramskom pozorištu je igrao više godina, a u tom periodu je imao po 300 angažmana godišnje. Više je voleo pozorište od filma, ali njegov filmski debi iz 1955. godine u filmu „Pesma sa Kumbare“ reditelja Radoša Novakovića je bio početak izuzetno plodne karijere. Živojinović, koji će uskoro postati poznatiji po svom nadimku Bata, je bez sumnje odigrao više filmskih uloga od bilo kog glumca u istoriji jugoslovenske kinematografije. Kontinuiranu filmsku karijeru, zbog koje napušta pozorište, Živojinović je započeo epizodama u „Vlaku bez voznog reda“ iz 1959. godine i „Ratu“ iz 1960. godine. Uloge Bate Živojinovića nisu bile samo velike, već i raznovrsne. Glumio je i heroje i zlikovce i lako je prelazio iz uloge glavnog u ulogu sporednog lika. Tokom šezdesetih se filmovima poput „Kozare“ (1962) (za koji je nagrađen u Puli), „Tri (film)“ (1965), „Operacije Beograd“ (1968), i „Bitke na Neretvi“ (1969) ustoličio kao jedna od najvećih zvezda kinematografije bivše Jugoslavije, ali je zenit njegove popularnosti došao tokom 1970ih filmovima sa tematikom Drugog svetskog rata.

1990. je izabran u Narodnu skupštinu Republike Srbije. Od 1991. je aktivan na političkoj sceni kao član Socijalističke partije Srbije. U septembru 2002. je bio kandidat Socijalističke partije Srbije na izborima za predsednika Srbije. Međutim, Slobodan Milošević, predsednik SPS kome je u to vreme suđeno u Međunarodnom sudu za ratne zločine u Hagu, je podržao kandidata Srpske radikalne stranke Vojislava