Borka Vučić (Komirić, 4. april 1926 — auto-put Beograd-Niš kod Lapova, 1. avgust 2009) je bila istaknuti srpski bankar.
Njen deda po ocu je bio Dragić Mucić (1858–1938), narodni poslanik u vreme kralja Aleksandra Obrenovića. Borka je odrastala u Komiriću, Krupnju, Vrelu kod Uba, Pančevu i Beogradu, prema mestima službovanja svog oca. Priključila se partizanskom pokretu kao bolničarka.
Pravni fakultet završila je u Beogradu 1951. godine. Specijalizovala je bankarstvo u SAD, Holandiji, i Engleskoj.
Radila je u Ekonomskom institutu bivše SFRJ, a zatim je obavljala dužnosti šefa kabineta saveznog sekretara za spoljnu trgovinu u tadašnjem SIV-u, šefa kabineta direktora Saveznog zavoda za planiranje i saveznog sekretara za industriju i građevinarstvo u tadašnjem SIV-u.
Bankarstvom se počela baviti u Privrednoj banci Srbije, od koje je kasnije nastala Beogradska banka. Tu je radila zajedno sa Slobodanom Miloševićem, pod čijim će režimom, tokom 1990-ih, rukovoditi Beogradskom bankom (1997–2001) i njenom ispostavom na Kipru. Sa dužnosti predsednika Beogradske banke smenjena je nakon pada Miloševićevog režima, oktobra 2000. godine.
Bila je savezni ministar za saradnju sa međunarodnim finansijskim organizacijama (1999–2001).
Januara 2007. godine izabrana je, na listi SPS-a, za poslanika u Narodnoj Skupštini Republike Srbije. U periodu februar - maj 2007. godine, predsedavala je sednicama parlamenta kao najstariji poslanik.
Bila je inicijator i jedan od osnivača Fonda za mlade poljoprivrednike.