Dame i gospodo narodni poslanici, kao što kaže koleginica Radeta, čekamo ovaj amandman, a čekamo zato što je važan. Odbor za finansije, iako nije matični odbor za ovaj zakon, analizirao je ekonomske aspekte pojedinih odredaba ovog zakona.
Poreska politika i sve izmene koje moraju da slede sigurno da moraju da povećaju poreska opterećenja za neobnovljive resurse. To je nešto što naša država mora da uradi i tu se slažem sa velikim brojem prethodnika koji su govorili. Sa druge strane, mora da se vodi računa o interesu lokalne samouprave i ovaj amandman govori upravo o tome. Jeste da su prirodni resursi državni resursi, ali najveće, nepopravljive štete upravo trpe opštine na kojima se ti resursi nalaze, a u prethodnom periodu su najmanje koristi upravo imale teritorije na kojima se to dešavalo.
Predloženi član 16. ima dva stava. Jedan se tiče opština koje su na teritoriji Republike Srbije bez teritorije Vojvodine, a drugi se ticao opština u okviru Autonomne Pokrajine Vojvodine, a u delu Srbije. Taj član je, kako je bio predviđen, svrstavao opštine u dve kategorije: one koje su bile u jednom delu Republike Srbije i one koje su bile u drugom delu Republike Srbije. Te dve grupe opština su bile u neravnopravnom položaju; opština koja je bila na teritoriji Srbije bez pokrajine Vojvodine dobijala je manje para ako se pojedina sirovina nalazi na njenoj teritoriji, za razliku od drugog dela.
Šta smo predložili? Predložili smo da 50% naknade ide u budžet Republike Srbije, a 50% na račun jedinice lokalne samouprave. Sve štete koje nastaju za životnu sredinu, za lokalne puteve koji se uništavaju kamionskim transportom obaveza su jedinica lokalne samouprave.
Opštine moraju da dobiju više sredstava da bi mogle da izađu na kraj sa svim tim posledicama koje ostaju nakon eksploatacije pojedinih sirovina.
Sa druge strane, bilo je predviđeno da na teritoriji AP Vojvodine 40% sredstava ide u budžet Republike Srbije, a 60% sredstava da ide u budžet AP Vojvodine, a da onda Skupština AP Vojvodine odlučuje kojoj će opštini dodeliti i koliko, što znači da može da dodeli svih 60%, a nekoj opštini može da dodeli i nula.
Predložili smo da odredbama ovog zakona sve opštine dobijaju 50%, a ako se sirovina nalazi na teritoriji Vojvodine 10% sredstava ide direktno u budžet AP Vojvodine. Odbor za finansije smatra da je to pravilna raspodela, pravična, i da na takav način sve opštine dolaze u istu poziciju, dobijaju više sredstava nego ranije i mogu da vode računa o svim potrebama koje imaju građani, a koje su posledica svih ovih stvari o kojima sam pričao.