Gospođo predsedniče, gospođo ministre, ovde se radi o st. 4. i 5. Piše: „U ekipama sportskih organizacija na sportskim takmičenjima koje je nadležni nacionalni granski sportski savez označio kao amaterska takmičenja može nastupiti najviše 20% sportista sa statusom profesionalnih sportista“. U sledećem stavu piše: „U ekipama sportskih organizacija na profesionalnim sportskim takmičenjima mogu nastupati samo profesionalni sportisti“.
Mislim da je nedopustivo praviti ovakvu razliku između profesionalnih i amaterskih takmičara i uvesti ograničenja za nastupanja na profesionalnim takmičenjima, odnosno profesionalaca na amaterskim takmičenjima. Još u Barseloni, na Olimpijskim igrama 1992. godine, MOK je doneo odluku da na olimpijskim igrama, koje su amaterske, pravo nastupa mogu imati profesionalci. Time je, praktično, izbrisana linija između profesionalnog i amaterskog sporta, odnosno amatera i profesionalaca, kada se radi o učešću na takmičenjima.
Takmičari iz profesionalne NBA lige takmiče se na olimpijskim igrama, svetskim i evropskim takmičenjima. Isto je i sa našim Novakom Đokovićem, Jelenom Janković, Anom Ivanović, koji su profesionalci, ali nastupaju za Srbiju na Dejvis kupu.
Prema tome, mislim da ovo nije dobro i da je u suprotnosti sa odlukom MOK-a donetom 1992. godine u Barseloni.
Ono što želim da pohvalim, a imam nešto da pohvalim, već sam to rekao pomoćniku ministra gospodinu Draganu Atanasovu, koji sedi pored vas, jeste poslednji stav u ovom članu, a to je: „Zabranjeno je organizovanje bilo koje sportske priredbe koja se temelji na tzv. slobodnoj borbi dva ili više lica (borbe u kavezu i slično), kao i učešće u takvim priredbama“.
Potpuno je jasno da je ovo dobar stav, jer se radi o modernim gladijatorskim igrama, bez ikakvih pravila, koja više liče na tuču nego na sportsko takmičenje i na sportske borbe. Prema tome, ovo je dobro i ovo treba podržati. Nama ne trebaju takve borbe, naša deca ne treba da se bore bez pravila, ne treba da budu žrtveni jarci nekim menadžerima koji samo na osnovu njihove krvi i njihovog zdravlja zarađuju novac. To je ono što sam hteo da pohvalim.
Vraćam se na odnos profesionalaca na amaterskim takmičenjima i amatera na profesionalnim takmičenjima. Uzmite u obzir da je to odluka MOK-a, doneta u Barseloni 1992. godine, gde se briše linija između amatera i profesionalaca što se tiče takmičenja. Naravno, ostaje razlika, koja je u ovom zakonu apostrofirana, kada se radi o razlikama između profesionalaca i amatera, ali ovde se govori o takmičenjima i to ne treba ograničavati.
