Gospodine Nikoliću, izričem vam opomenu na osnovu člana 101.

Da vas samo opomenem, gospodine ministre, u poslednjih pet godina u Republici Srbiji nije bilo šverca nafte. Isključivi šverc u kome je izbegavano plaćanje akciza je bio šverc preko slobodonih, takozvanih slobodnih i nezavisnih gradova, koji su kao donacije dobijali mazut za grejanje, bili oslobađani plaćanja određenih taksi državi, koja bi od toga mogla bolje da hrani sirotinju, a prodavali građanima usluge sa svim poreskim opterećenjima, čak i naplaćivali grejanje, iako su besplatno dobijali energente.
Još jedna koencidencija, sasvim slučajna ili verovatno namerna, firma preko koje je to najviše išlo pripada vašoj stranci, zove se "Peconi" i, gle čuda, bila je registrovana u Surčinu.

Da li se još neko prijavljuje za reč o ovim amandmanima? (Ne.)
Stavljam na glasanje amandmane.
Za 31, protiv 97, uzdržanih nema, nije glasalo 65, ukupno 193 poslanika.
Konstatujem da Narodna skupština nije prihvatila ove amandmane.
Međusobno povezane amandmane na član 2. i 3. podneli su zajedno narodni poslanici Zoran Nikolić, Dušan Cvetković i Ljubomir Mucić.
Vlada i Odbor za finansije nisu prihvatili ove amandmane.
Da li predstavnik podnosilaca amandmana želi reč? (Da.)
Narodni poslanik Dušan Cvetković, predstavnik podnosilaca amandmana na član 2. i 3.

Poštovano predsedništvo, cenjene kolege poslanici, gospodine ministre, na član 2. u ime SPS-a i njene poslaničke grupe podneli smo amandman u cilju da se uvećaju predviđena sredstva u opštini Kovin, pre svega zbog povećanih troškova grejanja u osnovnim i srednjim školama, što se do sada rešavalo iz donacija, kao i zbog potrebe značajnih investicionih ulaganja u održavanju ovih škola.
Kada je reč o Osečini, predloženim amandmanom smo pokušali da obezbedimo dodatna sredstva iz poreza za rešavanje nagomilanih problema takođe u obrazovnim i zdravstvenim ustanovama, kao i u komunalnoj infrastrukturi.
Kada je reč o Medveđi, na član 2. sam podneo amandman imajući u vidu malu i razuđenu opštinu Medveđa, od svega 524 kilometra, sa oko 14.000 stanovnika, u želji da u ime poslaničke grupe SPS-a pokušam da bar nešto poboljšamo stanje u ovoj opštini.
Ova pogranična opština sa Kosovom i Metohijom, koja ima 31 osnovnu školu sa 85 odeljenja, jednu srednju školu i četiri obdaništa, da pomenem i to , i pored toga što ima poseban tretman prema programu Vlade Srbije koji se odnosi prevashodno na izgradnju infrastrukture na ovim prostorima, nepravedno je sagledana ovim članom 2. i 3. Limit od 20,5 miliona dinara i učešću porezu na promet od 83,4% nisu uzeli u obzir, da navedem samo jedan primer, parametar koji za normalne i velike opštine, kao i za gospodina ministra, sigurno nije razumljiv, a to je da u 31 osnovnoj školi ovog brdsko-planinskog kraja ima samo 1.200 učenika i da više od 10 osnovnih škola po selima ima samo po dva učenika. Kriterijumi koji su pravljeni u ovome su predviđeni za škole koje imaju ukupno 1.200 učenika, a ovde je 31 škola koja ukupno ima 1.200 učenika.
U Medveđi, poštovani ministre i kolege poslanici, jedini porez na zarade je od rada opštinske administracije, jer počev od Rudnika "Lece", preko "Niteksove" tkačnice tepiha, da još dve fabrike, ni jedna fabrika ne radi, tako da nema nikakvih šansi da se bilo koji dinar ubaci sa te strane; a i ako kojim slučajem prorade te fabrike, sedišta svih fabrika su izvan opštine Medveđa; ona su osim Rudnika "Lece" sva u Nišu i u Beogradu. Prema tome, ni onda ni dinar neće moći da uđe u budžet iz tih sredstava.
To su osnovni razlozi što se, gledajući ukupnu vrednost republičkog budžeta, kao poslanička grupa zalažemo da se limit za Medveđu podigne za nekih za budžet smešnih tri miliona dinara, tj. od 83,4 na 95%. Zato vas molim, poštovane kolege, da imate u vidu da ovim amandmanom obezbedimo ta tri miliona dinara.
Tim povećanjem ćemo znatno pomoći ovom namučenom i napaćenom narodu Medveđe, a to što se traži za Medveđu sigurno ne može da poremeti odnose u onih 8,6 milijardi, koliko iznosi ovaj deo republičkog budžeta. Time ćemo pomoći da se u Medveđi zadrži još ono malo ljudi, omogućićemo da se zagreju one mini škole sa po dva učenika, da se upiše još poneko dete u obdanište.
Gospodine ministre, zaokružite samo zadnje cifre u svim ovim stavkama pa će se dobiti ta tri miliona dinara da opštini Medveđa na neki način pomognemo. To je ukupno 2.860.000 dinara. Mislim da je to stvarno suma oko koje ne bi trebalo da se sporimo, a opštini Medveđa bi to bilo od velikog značaja. Kolege poslanici, zato vas još jedanput molim, u pitanju su samo 2.860.000 koja ovoj opštini mogu mnogo da pomognu, da se ta deca zagreju u školi, da uđe još neko dete u obdanište. Pozivam vas da pritisnete zeleno dugme i pomognete Medveđi.

Da li se još neko javlja za reč o ovom amandmanu? Narodna poslanica Nataša Jovanović.

Dame i gospodo narodni poslanici, u toku rasprave o zakonu  o obimu sredstava i učešću opština i gradova u porezu na zarade i porezu na promet u načelu smo imali mogućnost da vidimo kako pojedini poslanici iz različitih političkih partija, iz još uvek vladajuće, ali ne zadugo, koalicije DOS, lobiraju za svoje opštine i svoje gradove. Mi smo izneli jasan stav srpkih radikala koji ću i danas da ponovim, a tiče se našeg principijelnog zalaganja kod određivanja ovakvih kvota i iznosa od opštine do opštine, od grada do grada.
Mi kao predstavnici naroda Srbije, bez obzira iz kog grada da dolazimo, nismo rukovođeni lokalpatriotizmom i načinom da se samo za jednu opštinu poveća stavka, a da pri tome niko od vas iz DOS-a ni juče nije znao da kaže kome će to da se uskrati u drugoj opštini ili u drugom gradu na ovaj način kako je to projektovao predlagač.
Međutim, šta je važno da se kaže kada je u pitanju ovaj amandman narodnih poslanika iz SPS? Oni su želeli kroz predlog da se uvećaju iznosi za ove tri opštine - Kovin, Medveđu i Osečinu - da učine dobro, što su obrazložili kroz neophodnost za razvoj infrastrukture, za poboljšanje uslova u osnovnim i srednjim školama. Ali, pri podnošenju ovog amandmana verujem da oni nisu, ali zato ste vi iz DOS-a, prenebregli činjenicu da je, kao i ostale dve opštine na jugu Srbije, nažalost, za vas iz DOS-a, kao što ste to uradili sa Kosovom i Metohijom, opština Medveđa otpisana. Na žalost, to je tako i srpski narod koji tamo živi, u opštinama Bujanovac, Preševo i Medveđa, nalazi se zbog toga u jednoj bezizlaznoj situaciji.
Da je to tako pokazuje i sasvim protivustavan i protivzakoniti postupak jednog od vaših čuvenih potpredsednika Vlade Republike Srbije, a to je da se raspišu izbori za opštine Bujanovac, Preševo i Medveđa. Pri tome, uopšte niste gledali da li vi za to imate zakonskog osnova i šta je to što vi takvim jednim političkim činom, jednim takvim činjenjem hoćete da uradite, a na štetu srpskog naroda u ove tri južne opštine.
Bespredmetno je da bilo ko od vas iz DOS-a nama kaže kako ima nekakvu brigu i za decu i za odrasle u ovim opštinama. Verujem da uopšte neće ni apeli, koje je uputio sa skupštinske govornice kolega Cvetković, uticati na vas; jer, da ste vi poštovali, kao što ne poštujete, Ustav i zakone ove zemlje, vi ne biste tako flangrantno kršeći zakonske norme i propise raspisali izbore i u opštini Medveđa, za koju sada oni žele u opštinskom budžetu da se poveća iznos; za to niste imali nikakvog zakonskog osnova. Ono što ste uradili u toj opštini, a što vi inače radite svuda po Srbiji, rušenje je i uništavanje opštinske imovine, kao što ste srušili kancelarije gde je sedište SRS.
(Glas iz sale: Tema.)
Tema je upravo to - kako raspolaže DOS u opštinama i u gradovima u kojima je na vlasti, pukim slučajem i voljom građana iz 2000. godine koja se drastično promenila, velika sredstva koja građani izdvajaju putem oporezivanja iz svojih džepova.
To što je opština Medveđa jedna od nekoliko najnerazvijenijih opština na jugu Srbije, i ovaj apel, kao i svi apeli upućeni da se okrenete pre svega svom sopstvenom narodu i da mislite o njegovoj sudbini, ubeđena sam, neće uticati na vas. Vi ćete o to da se oglušite. Sasvim je jasno bilo u toku jučerašnje rasprave povodom ovog zakona i po sličnim pitanjima da je ovde jednostavno u pitanju sukob interesa, koji je toliko izražen u još uvek, ali ne zadugo, vladajućem DOS-u, i da svako vuče na svoju stranu. Neko se otme kontroli i traži više, pokušava da postigne nekakav dogovor, da izlobira što više za svoju opštinu, za svoj grad kod ministra, ali sve to će vama kao bumerang da se vrati koliko još ove godine, uskoro, na vanrednim izborima na svim nivoima, na kojima ćemo mi insistirati.

Da li se još neko javlja za reč? Narodni poslanik Ljubomir Mucić, ovlašćeni predstavnik poslaničke grupe SPS za ovu tačku dnevnog reda.

Gospođo predsednik, dame i gospodo narodni poslanici, zajedno sa poslanicima iz poslaničke grupe SPS sam podneo amandman u cilju određenih korekcija u članu 2, a koje se kasnije reprodukuju i na član 3, imajući u vidu da dodatni obim sredstava treba na određeni način i da bude alimentiran, odnosno materijalizovan kroz stopu poreza na promet, odnosno učešća poreza na promet u ukupno ostvarenim prihodima. Mislim da, pored partijskih zastupanja programa i opredeljenja, poslanici SPS takođe zastupaju interese onih sredina odakle dolaze. Meni uopšte ne smeta lokalpatriotski entuzijazam i zalaganje za one sredine koje su nas ovde izabrale, delegirale i u koje ćemo se posle isteka ovog mandata vratiti da zajednički analiziramo ono što smo uradili i na osnovu toga analizirati naše uspehe, odnosno neuspehe u realizaciji politike.
S obzirom da sam dobio pisani materijal od opštine Osečina, takođe sam, kao i ostali poslanici iz SPS, predložio izmenu člana 2, gde sam predložio u tački B.92 - Osečina, da se iznos 11.661.489 dinara zameni sa 14.455.675 dinara, imajući u vidu da se zaista radi o određenim problemima i nelogičnostima u ovoj nerazvijenoj opštini u Kolubarskom okrugu.
Da ne nabrajam ovde podatke koliko ima stanovnika i kolika je površina. Rekao bih samo da su materijalne mogućnosti znatno promenjene u odnosu na podatke iz 2000. godine, kada su utvrđivani iznosi bruto društvenog proizvoda, pa i u ovoj opštini, imajući u vidu da i ono što su imali od dve fabrike, odnosno dva preduzeća, kao i Zemljoradničku zadrugu "Podgorka agrar" u prošloj godini, u ovoj godini više ne postoji i ne radi. Pored mera koje je uvela Vlada kroz privremene mere i novo rukovodstvo, faktički, ova fabrika koja je bila oslonac razvoja i Podgorine i Osečine uopšte ne funkcioniše.
Oko kriterijuma koji su opredelili da ovaj iznos od dva miliona se poveća opštini Osečini, naveo bih samo da je u ovoj opštini dosta izgrađeno novih objekata i mislim da i politika nas socijalista, a predlažem tu politiku i ovoj vladi, da te objekte ipak na neki način treba kroz dodatne materijalne troškove i troškove investicionog održavanja dalje održavati onako u stanju u kakvom su bili na početku i kako su predati.
Ono što sam govorio u prethodnom izlaganju samo da ilustrujem kao dve opštine koje su slučajno na istoj strani i počinju na slovo "O", opština Opovo i opština Osečina. Kolika je nelogičnost i kontradiktornost ovih kriterijuma: u opštini Opovo u dečijoj ustanovi ima 156 dece u četiri jedinice; u opštini Osečina 246 dece u jednoj jedinici; po osnovu toga, opština Osečina ima 129.000 po osnovu dece u ustanovi, odnosno 217.000 dinara ima opština Opovo.
Sa druge strane, prema broju dece, opština Opovo ima 665.000, a opština Osečina 1.040.000 dinara. Prema broju odeljenja u osnovnoj školi, takođe, kao i broju škola u opštini Osečina 59 odeljenja razmešteno je u 14 škola, a u opštini Opovo 50 odeljenja u četiri škole. Sada se vidi kolika je razlika u pogledu broja školskih objekata i broja odeljenja. Tako da i dalje stojim na stanovništvu da određene specifičnosti sredine u ovim zakonskim projektima i dalje treba raditi i razrađivati. Predlažem da podržite ovaj amandman poslaničke grupe SPS-a. Hvala.

Hvala. Da li se još neko prijavljuje za reč o ovim amandmanima? (Ne.)
Stavljam na glasanje amandmane.
Za 37, protiv 114, uzdržan jedan, nije glasalo 43, ukupno 195 narodnih poslanika.
Konstatujem da Narodna skupština nije prihvatila ove amandmane.
Međusobno povezane amandmane na članove 2. i 3. zajedno su podneli narodni poslanici Petar Cvetković, Jakov Stamenković i Miodrag Stamenković.
Vlada i Odbor za finansije nisu prihvatili ove amandmane.
Da li predstavnik podnosilaca amandmana želi reč? (Da.)
Reč ima narodni poslanik Miodrag Stamenković. Izvolite.

Uvaženo predsedništvo, poštovani gospodine ministre, dame i gospodo narodni poslanici, Leskovcu je od 18,7 smanjeno na 13,3%. Mi ćemo biti najsrećniji kada taj procenat bude 2 ili 3%, ali na bazi objektivnih pokazatelja o fiskalnom kapacitetu. U ovom slučaju, kod procene za ovu godinu, ne slažemo se sa procenom ministarstva, koja je data u obrazloženju odbijanja amandmana, gde se kaže: "Opština Leskovac će, prema proceni Ministarstva finansija i ekonomije, sa stopom od 13,3% ostvariti planirani godišnji obim sredstava za 2002. godinu, a predviđenu članom 2. Predloga zakona".
Koji su to kriterijumi na osnovu kojih smatramo da nismo dobro sagledani u ovoj godini. To je pre svega stepen razvijenosti, što se vidi ako vam dam samo jedan podatak, a to je da je nivo industrijske proizvodnje u Leskovcu u 2000. godini u odnosu na 1989. godinu, bio samo 21,7%, a što je 4,7 puta manje. To je za 11 godina dva i po puta lošije od republičkog proseka, što govori o nivou industrijske proizvodnje i o kupovnoj moći stanovništva.
Bilo je zaposleno 1989. godine 36.000, a 2000. godine samo 22.500 i to najveći deo od toga su prividno zaposleni. Svi su oni u delu sive ekonomije, tako da nerealno deluje, čak i ako usvojimo onaj amandman na član 4, po kome će deo viška sredstava ostajati opštini, jer taj višak nećemo moći da ostvarimo zbog toga što je to siva ekonomija koju bi trebalo da uteramo u budžet. To je u stvari siva socijala. Tu su ljudi koji bukvalno preživljavaju od toga, jer nemaju nikakvu zaradu u firmama.
Drugi podatak je da u leskovačkoj opštini koja je najrazuđenija u Srbiji, sa 144 naselja, imamo 120 školskih objekata koji su svi ruinirani, da smo čak prošle godine imali slučaj da se celo jedno odeljenje urušilo u podrum. Imamo jednu školu koja nastavu izvodi u crkvenom konaku, a što sa jedne strane i nije loše, ali crkva nije dužna da pokriva državu.
Još jedan veliki argument, a zamolio bih pogotovo gospodina ministra da obrati pažnju, Ministrstvo za finansije i ekonomiju je prošle godine ostalo dužno opštini Leskovac 13 miliona i to po osnovu toga što nam nisu povratili sredstva od naplaćenih ibveznica za dečiji dodatak, a na ime plaćenih poreza za imovinu i katastarskih prihoda. Tih 13 miliona samo je polovina od ovih sredstava koje sada tražimo ovim amandmanom.
Znači, ovo nije spisak lepih želja, nije nikakva licitacija. Samo tražimo da se malo objektivno sagledamo. Leskovac je ponosni grad, koji je bio pre 120 godina prvi po razvijenosti u Srbiji. Pre 70 godina četvrti u Kraljevini Jugoslavije. Nažalost, posle pet decenija crvenog terora je na dnu lestvice razvijenosti. Samo tražimo malo vazduha da se odbacimo od zemlje. Pošto znam kakvo je raspoloženje prema ovim amandmanima, još jedared se obraćam Ministarstvu, a ako ništa drugo, vratite nam makar ovih 13 miliona koje ste ostali dužni prošle godine.