Dame i gospodo, narodni izabranici, žao mi je što ovde nema gospodina ministra, ali nadam se da će mu neko preneti ovo što sada treba da kažem.
Naime, ovaj zakon o učešću gradova i opština u porezu na zarade i porezu na prometu 2003. godini je nešto o čemu se najviše raspravljalo van ovog skupštinskog zdanja, i kao što je moj prethodnik rekao, gradonačelnik Niša, da se i u Stalnoj konferenciji gradova o tome dosta raspravljalo, u prisustvu ministra i njegovih saradnika iz Ministarstva finansija.
Tačno je da je učinjen ustupak od strane gradova, da se određena sredstva u iznosu od 180 miliona dinara prebace opštinama i da se pokuša da se izvrši jedna ravnomernija i u prvom redu solidarnija raspodela sa nerazvijenim opštinama, i to je dobro.
Međutim, čitajući ovo poglavlje 4. - Efekti primene zakona, kaže se da su osnovni parametri, koji su korišćeni prilikom utvrđivanja visine sredstava za pripremu budžeta opština i gradova za 2003. godinu, realni rast društvenog proizvoda od 5%, zatim rast cena u kome je sadržan i preneti rast cena, iznosi 14,1%, i ova treća stavka, koja se odnosi na nominalni rast društvenog proizvoda u visini od 19,8%.
Međutim, u Memorandumu Vlade se kaže da je ovaj nominalni rast društvenog proizvoda negde u visini 21,77%, i tu se javlja neka razlika od 2%. Ako uzmemo da je društveni proizvod 18 milijardi dinara, onda ta razlika od 2% iskazana je u visini od 360 miliona dolara, odnosno, 21 milijardu i 600 hiljada dinara, i ona ovde verovatno, ne verovatno nego sigurno, nije iskazana.
Što se tiče ovog dela - finansiranje ustanova kulture, tu je moja velika primedba, da se ne finansiraju kulturne ustanove i spomen - kompleksi, tipa spomen - kompleksa u Takovu, na kome se nalazi crkva, brvnara, pred kojom je veliki knjaz Miloš Obrenović, na Cveti 1815. podigao Drugi srpski ustanak, zatim, nije uvrštena ni rodna kuća Miloša Obrenovića u Crnući, zatim nije uvršćen ni manastir Vraćešnica, koji je 18. marta 1949. godine proglašen za objekat od velikog značaja za Republiku Srbiju i stavljen pod zaštitu države.
Zatim, nema ni u ovom predlogu crkve na Savincu, koja je isto tako stavljena pod zaštitu, zatim, što je predsednik opštine iz Aranđelovca rekao, nema ni spomen - kompleksa Prvom srpskom ustanku, a apsolutno ću podržati amandman koji su dali poslanici Zlatiborskog okruga, u kome traže izdvajanje povećanog procenta za Arhiv u Užicu.
Kad se radi o povećavanju ovih procenata, hteo bih da kažem da npr. ako je izdvajanje povećano za 10 miliona dinara, to Vladu košta samo pet miliona dinara, jer preko onog obima se deli 50 prema 50%, tako da su to veoma mala sredstva. Podneo sam sa grupom poslanika iz svih poslaničkih grupa jedan amandman, koji se odnosi na finansiranje Muzeja rudniičko - takovskog kraja, i svih ovih kompleksa koje sam pomenuo, međutim, on je odbijen kao neblagovremen, i insistiraću na Odboru za finansije da uvrste i ovaj amandman. Hvala.

Zahvaljujem narodnom izabraniku, i pre nego što dam reč narodnom poslaniku Miomiru Iliću, molim šefove poslaničkih grupa da dođu u moj kabinet, na sastanak, radi dogovora o nastavku rada. Vođenje sednice će nastaviti koleginica Čomić.
Reč ima narodni poslanik Miomir Ilić.

Poštovani narodni poslanici, ne mogu da pozdravim gospodina ministra, jer nije ovde, nažalost. Trebao bi da bude tu, jer pored Zakona o budžetu za 2003. godinu, ovaj predlog zakona o obimu sredstava i učešću opština i gradova u porezu na zarade i porezu na prometu 2003. godini i te kako je značajan za građane Srbije i za lokalnu samoupravu.
Možemo mi da se zalažemo koliko god hoćemo za lokalnu samoupravu, ako lokalna samouprava sve ono što smo joj preneli, određena prava iz zakona, koji su proistekli iz naših odluka, nema potporu u finansijskom smislu onda ne bi bila ta.
Što se tiče tog stanja, u svojoj diskusiji bih izneo nekoliko elemenata i činjenica, vezano za date predloge.
Jeste 67 i nešto milijardi dinara, koliko se već izdvaja za namene za lokalne samouprave, jeste velika stavka, ali po kriterijumima koji su ovde dati, ipak ovo što je predloženo nije baš u jednoj ravni, jer to treba malo da se izbalansira između. Da bih to na neki način potkrepio, ja navodim sledeće, postoji jedno nepisano pravilo, a to je da, ukoliko nekome treba da dodaš, onda nekome treba da oduzmeš. Da bi nekome oduzeo, onda to treba nekome da oduzmeš tamo gde možeš. U ovom slučaju, predlagač je baš predložio tamo da se oduzme gde po njima može, a po nama ne može.
U ovom slučaju, oduzeto je pravo po tim istim kriterijumima u onim opštinama gde su socijalisti pobedili, i zato ću koristeći ta prava a iako sam poslanik za jedinstvenu izbornu listu iz Srbije, svoje činjenice iz Braničevskog okruga i navešću konkretne primere. Što se tiče člana 2. znači prema godišnjem obimu sredstava za 2003. godinu, mogu da iznesem sledeće podatke, da u osam opština Braničevskog okruga gde su socijalisti pobedili i gde su na vlasti u ravno pet opština, u opštini Požarevac nisu na vlasti, ali nadam se da će 22. decembra socijalistički kandidat pobediti i da ćemo dobiti 35-og odbornika, a onda ćemo videti šta ćemo. Što se tiče opštine Petrovac i tamo delimo 50:50, za Kučevo znamo iz poznatog slučaja gde su nam oduzeti poslanički mandati. Gledajući na konkretan primer ovog zakona što se tiče ovih opština u Braničevskom okrugu, to je ovih osam opština iz člana 2. izgleda ovako - jeste ministar rekao da je podignuto i povećano učešće u ovom članu 2. skoro za sve opštine, ali za ovih osam opština izgleda po procentima sledeće - za opštinu Veliko Gradište, to je u minusu 8,86%, za opštinu Kučevo, minus 10,41%, opština Malo Crniće, minus 5,99%, opština Petrovac je samo povećanje od 2,91%. Ako se uzme i kriterijum, odnosno broj tzv. stalnog stanovništva ono što je navedeno ovde, stanovništvo je stalno samo ono koje je tu, znači, ono koje je otišlo na vikend u Austriju ili na privremeni rad do godinu dana, ono nije stanovništvo. Od njega treba oduzimati i uzimati, a nikakva prava nisu dali. Iz tog razloga navodim konkretan primer da je samo u opštini Žabari, umesto 13.005 građana, da tako kažem, ima 18.000, a tu je razlika 5.000. U opštini Malo Crniće razlika je 3.000, napominjem da je opština Malo Crniće nerazvijena opština i da po ovim kriterijumima opštini Malo Crniće, oduzeto je negde oko tri miliona dinara. Znamo da je u ovim opštinama poljoprivreda od ključnog značaja za građane ovih opština, onda možemo da vidimo šta to predstavlja za normalan razvoj i jedne i druge sredine.
Što se tiče opštine Požarevac, moram da napomenem da u udelu, ovo jeste kriterijum, ne znam po kome, ako je kriterijum po broju stanovnika, onda naša opština ima 85.000 stanovnika i jeste cifra od 67 miliona velika cifra, ali ja se usaglašavam sa predlogom, iako u ovom trenutku iz poslaničke grupe vodeće partije, predlože da bude kriterijum 1.000 stanovnika po osnovnom kriterijumu, onda je takav amandman prihvatljiv i za ostale opštine. Navodim i sledeći primer, a vezan je sa članom 3. to su procentualna učešća prema zaradama, prema porezu na promet usluga i porezu na promet proizvoda.
Nijedna od ovih osam opština nije dobila nikakvo povećanje. Moram da napomenem da, recimo, opština Veliko Gradište u 2002. godini, tu je bilo 22%, a sada je 11,8%. Dalje, Golubac 28%, a sada 21%, dalje Žabari 30%, a sada 27%, zatim Žagubica 52%, a sada 33%, dalje Kučevo 40%, a sada 23%, Malo Crniće imalo je 34%, a sada 24%. Dalje, Petrovac - 25%, a sada 16%. Opština Požarevac 4,5%, a sada 2,8%.
Napomisem da od 141 opštine koje su ovde nabrojane, opština Požarevac i ako se nalazi po ostvarenom prihodu po osnovu poreza i usluga na 19. mestu, ovde je po procentu zauzela 141. mesto, da ne kažem da je to više nego štetno. Jeste, možda da vas iritira Požarevac kao grad, ali Požarevac je sedište i kulturnog života. Iz tog razloga ono što je naglašeno u nekim stavkama, kao što je to ulaganje u kulturu, treba da se zapamti i zabeleži da u Požarevcu je galerija Milane Pavlović - Barili, jedna svetska umetnica, ona je srpskog porekla i koja sigurno tu galeriju treba i da zaštiti, a ne da tamo prokišnjava i da se ta svetska dela uništavaju.
Na kraju bih morao da napomenem i ove elemente koji su izneti u dodatnim sredstvima. Mi socijalisti, a pod vođstvom našeg predsednika Slobodana Miloševića, nikada nismo da se velikim gradovima ne da više, ali izdvajanje od 2,98 milijardi dinara za ova četiri grada, to je u redu. Međutim, da li je u redu da se to samo tako izdvaja. Zašto mi ne bi komunalnu infrastrukturu iz dodatnih izvora razvijali i u drugim sredinama, u opštinama na jugu, u Šumadiji, Vojvodini, istočnoj Srbiji. Ja napominjem, da ako se ovo upotrebljava za neke namene komunalne infrastrukture, za lepši naš grad, naš Beograd, onda to treba ravnomerno rasporediti i u ovim drugim sredinama.
Ako je sadnja ovih crvenih jasenova, ovde u ulici Kralja Milana, ulaganje u dodatnim izvorima za naš lepši grad, mi u svakom slučaju to podržavamo. Moram da napomenem i sledeće, da ukoliko ovi jasenovi koji su uvezenih iz Mađarske angažuju dodatna sredstva što su građani Srbije dali, onda, to su crveni jasenovi, a neko je malo pre rekao da je komunizam proistekao i da je prošlost, međutim, mi komunizam uvodimo ovde, i to baš u ulici Kralja Milana pored naše skupštine. Na proleće, ako uspeju da procvetaju, cela ulica Kralja Milana biće crvena. Iz tog razloga mi smo zbunjeni, ni mi koji smo socijalisti, a pogotovu komunisti, tu novost i tu veštinu nismo ni mogli da zamislimo. Vi ste sada obnovili crvenilo pored naše skupštine. Iz tog razloga mi to podržavamo kao jedan pelcer, ali ne kao pelcer koji će omogućiti da, to je komunalna infrastruktura, mi se zalažemo za jasenove, ali i crvene jasenove, pogotovu na Kosovu, na jugu Srbije, pogotovu u Šumadiji, Vojvodini, u Požarevcu, Smederevu, a ne samo u Beogradu, Novom Sadu i ostalim gradovima.
Iz tog razloga ne trošimo Zoki samo pare građana za ove dodatne izbore, nego trošimo pare tamo gde treba. Mi se zalažemo za dodatno finansiranje i u drugim sredinama. Iz tog razloga smatramo da ovaj predlog zakona treba povući, konsultovati lokalnu samoupravu i usaglasiti ovo što je i kriterijum u Predlogu zakona dato, a nije ostvareno.

Devet minuta i 40 sekundi. Ovim je potrošeno vreme koje je bilo na raspolaganju poslaničke grupe SPS-a, tako da nažalost narodni poslanici Joca Arsić i Đura Lazić ne mogu uzeti učešće u raspravi u načelu.
Na listama poslaničkih grupa više nema prijavljenih za reč.
Pre zaključivanja načelnog pretresa pitam da li žele reč predsednici, odnosno predstavnici poslaničkih grupa ili još neko ko nije iskoristio svoje pravo iz člana 89. Poslovnika Narodne skupštine? (Da.)
Reč ima narodni poslanik Jovan Todorović, ovlašćeni predstavnik poslaničke grupe SPS-a.

Gospođo Čomić, dame i gospodo narodni poslanici, nikako nemam sreće da tokom ovog mog izlaganja ovoj Skupštini prisustvuje i ministar Đelić, ali svejedno, želim da vam ukažem na nekoliko primedbi koje smo imali u prvom delu izlaganja, a na koje ministar Đelić nije odgovorio, jer je tako našao za shodno da ovde za ovom govornicom utvrdim nešto što nije tačno. Pravo, nije tačna tvrdnja gospodina Đelića da su sve opštine u Republici Srbiji ovim rasporedom sredstava dobile više nego što je to bio slučaj u 2002. godini. Dakle, to nije tačno, zato što postoje tri opštine koje su dobile znatno manje sredstava nego što je to bilo zakonom u 2002. godini predviđeno. Rekao sam da je tu reč o Loznici, a u pitanju je 7.200.000 dinara. Rekao sam da se radi o Kučevu i Velikom Gradištu. To je tačno. A da su primenjivani kriterijumi koji su ovde primenjivani, dakle rast cena od 14,1% i realni rast društvenog proizvoda od 5%, onda bi tim opštinama sredstva bila u nominlanom iznosu bila uvećana najmanje za 20%. Ovde se nažalost desilo da su neke opštine dobile čak i do 10% manje u nominalnom iznosu, a u realnom dvostruko više nego što je to bio slučaj u prethodnoj godini.
Drugo, hteo sam da vam ukažem na nekoliko podataka koji možda najbolje ilustruju stav SPS-a u smislu da neće prihvatiti predlog ovog zakona. Govorio sam o netačnostima u sprovedenom popisu tokom 2002. godine i o činjenici da se baš u svim opštinama u Srbiji desilo da imamo manji broj stanovnika nego što je to bio slučaj u 2002. godini. U nekim opštinama je ta razlika drastična. Tako da u Loznici je reč o 27.000 ljudi dame i gospodo, a to je čitav jedan mali grad ili čitava jedna opština i nemoguće je da su ti ljudi najedanput, da stanovnici jedne opštine su isparili i da ih nema a pogotovo, što se u ovom materijalu kaže da je u pogledu kriterijuma broj stanovnika uzet u obzir i broj izbeglica. Reći ću vam nekoliko konkretnih cifri kada je u pitanju broj izbeglica na području opštine Loznica. Dakle, to je podatak od juče. Na području opštine Loznica imamo 9.262 čoveka sa statusom izbeglice i to, 8.687 ljudi sa područja Bosne i Hercegovine, 575 novih građana lozničke opštine iz Republike Srpske krajine, 210 raseljenih lica sa Kosova i Metohije i 3.000 deložiranih iz Republike Srpske. Dakle, oni koji su izbegli izi muslimansko - hravtske federacije u Republiku Srpsku, a zatim deložirani i prosleđeni u Republiku Srbiju i danas imaju status izbeglice u lozničkoj opštini.
Istina je da oko 30% njih samo se prijavilo u ovom popisu, a 70% nije želelo da se popišu kao građani Srbije sa prebivalištem na teritoriji opštine Loznica. Činjenica je da ti ljudi postoje i u prethodnom vremenu je bilo čak i 20, pa i 30.000 ljudi sa statusom izbeglice na području opštine Loznica. Dakle, na tom sam hteo da ukažem.
Drugo, kriterijum koji se odnosio na građane koji sa svojim porodicama privremeno žive u inostranstvu. Mi imamo 3.090 građana tačno prema popisu koji se nalaze negde u inostranstvu na stalnom radu, sami ili sa svojim porodicama. Kada ne bi ni jednog od njih računali kao stanovnike lozničke opštine i kada ne bi računali ni jednog čoveka sa statusom izbeglice, a to je 13.000. Gde je 27.000? To je jedan od problema na koji ukazujem i koji je sasvim sigurno doprineo ovakvom rasporedu sredstava.
Treće, uzmite pa pogledajte čitave projekcije planiranog poreza na promet u pojedinim opštinama. Pokušao sam da grupišem opštine prema površini, prema broju stanovnika, prema nekakvoj realnoj ekonomskoj snazi za koje smatram da su približno jednake, bar prema broju stanovnika. Dakle, one koje bi mogle da budu uporedive. Onda uzmite recimo ovakve podatke, procenjeni porez na promet na području opštine Valjevo u 2003. godini je 1.013.000.000. Na području opštine Vranje 704 miliona, na području opštine Kraljeva 1.370.000.000, a u Leskovcu 1.133.000.000, u Novom Pazaru 499, u Smederevu 1.440.000.000, u Užicu 1.043.000.000, u Čačku 1.721.000.000, u Šapcu 1.329.000.000. Sada ministar kaže, nisu važni procenti, bitni su apsolutni iznosi u smislu onog dela koji se odvaja iz poreza na poreza na promet koji ubran na području tih opština. Sada dođete do jedne takve apsurdne situacije da Čačak koji u republički budžet izdvoji po osnovu poreza na promet 1.721.000.000, a po istom tom osnovu vrati u svoju opštinsku kasu svega 64 miliona. Ili recimo uzmete smederevsku opštinu koja izdvoji 1.440.000.000 a vrati svega 80 miliona, a pri čemu je procenat 5,6%. Ko kaže da nije važan procenat? Da je bio procenat 10%, bilo bi 144 miliona. U tome je suština.
Dakle, ne treba da nam niko baca prašinu u oči i da nam priča kako nam nisu važni procenti. Istina je da su procenti prvo izračunati, odnosno da su apsolutni iznosi prvo izračunati, pa je onda na osnovu toga utvrđen procenat. Taj procenat se objektivno primenjuje na masu poreza koja se ubere na području te opštine, a pogotovo ako se ubere manji iznos nego što je projektovano ovim zakonom. Kada je u pitanju porez na zarade, slična se priča može ispričati. Ove opštine o kojima sam govorio, izdvojiće u republički budžet po osnovu poreza na zarade, recimo Valjevu 526 miliona, Vranje 680, Novi Pazar 312, Čačak 780, Užice 752 miliona. Dobiće mrvice od toga, dobiće samo 5%. Na primer, Užice će dobiti 37 miliona, Čačak 39 i tako dalje i tako dalje. Samo kada bi u tome bio problem, nego upravo ovi podaci ograničavaju ukupnu visinu budžeta koja se u tim opštinama može ubrati u toku 2003. godine.
Imate da ukupni prihodi opština, po svim osnovama, pa i po osnovama koji su predmet ovog zakona i po osnovu drugih prihoda, na primer, na području lozničke opštine mogu da budu 349 miliona, u Leskovcu 656, u Valjevu 603, u Čačku 784. Molim vas, podsećam vas, Čačak je po osnovu poreza na promet od 1.700.000.000 i po osnovu poreza na zarade od preko 600 miliona u republičku kasu izdvojio 2.300.000.000. Ovim zakonom se ograničava da mu ukupan budžet ne sme biti veći od 784 miliona. Dakle, to su te paradoksalne situacije koje jednostavno neutrališu ovu priču koju nam je danas pričao gospodin Đelić.
Naravno da smo mi za solidarnost da jače opštine pomognu slabijim, ali kako ćemo motivisati jače opštine da višak poreza ubiraju u koliko su potpuno svesni da će sav porez ili sav njihov trud na tom planu otići negde u državnu kasu i oni od toga neće imati neke velike koristi. Što je još gore, mi ćemo ovakvom poreskom politikom, ovakvom politikom izdvajanja, odnosno vraćanja sredstava opštinama naterati opštine da poskupe svoje usluge i pre svega je reč o naknadama za komunalno, odnosno za građevinsko zemljište. Kada se to desi u opštinama, jer je to jedan od načina da se pokriju svi mogući troškovi u toku jedne kalendarske godine, onda imamo situaciju da nam je zemljište preskupo, da investitori koji bi inače nešto gradili na području tih opština, nema šanse da plate samo zemljište, a kamo li da izgrade objekte.
Dakle, o tome želim danas ovde da vam pričam i da razmislite dobro, da oni amandmani koji su ovde predloženi, jesu logični, jesu smisleni i pokušavaju da isprave upravo ove disparitete i nelogičnosti koje su se pojavile u predlogu zakona. Dakle nije samo stvar u tome da tvrdoglavo insistiramo na nekim procentima ili na nekim apsolutnim iznosima, nego da shvatimo gde se to realno nalazi u budžetu jedne opštine. Vrhunac apsurda je, one opštine koje najviše pomažu na neki način najmanje relativno dobijaju, jer ne mogu da pokriju ni minimum svojih troškova. Pri svim uslovima, kada recimo Loznica ima 14,1% učešća u porezu na promet, a Čačak 3,6%, loznički budžet je ograničen na 349 miliona, a čačanski na 784.
Čačanski bi trebalo da bude tri puta veći, ali loznički bi morao da bude najmanje 500 miliona da bi zadovoljio sve prethodne kriterijume u pogledu materijalnih troškova u osnovnim i srednjim školama, brige o deci itd. Imam i te kako, a vi gospodine ako imate nešto izađite za ovu govornicu, pa recite zašto treba neki zakon usvojiti, zašto ne treba usvojiti. Ja govorim šta su problemi u ovom zakonu. Ministar je izbegao tu raspravu i misli da je on jedini u pravu u ovom Parlamentu. Ja mislim da nije.

Da li se još neko od predstavnika ili predsednika poslaničkih grupa javlja za reč? (Ne)
Zaključujem načelni pretres i saglasno članu 136. stav 3. Poslovnika Narodne skupštine otvaram pretres Predloga zakona u pojedinostima.
Narodni poslanik Siniša Mitrović, predlog po Poslovniku.

Uvažena predsedavajuća, poštovane kolege poslanici, u skladu sa članom 137. Poslovnika Narodne skupštine predlažem da vreme za raspravu traje tri minuta. Uveren sam da imamo amandmane koji rade kvantifikaciju ove odluke, tako da će to biti sasvim dovoljno za argumentaciju.

Stavljam na glasanje predlog narodnog poslanika Siniše Mitrovića da se vreme rasprave u pojedinostima po amandmanu ograniči na tri minuta.
Molim narodne poslanike da se izjasne.
Zaključujem glasanje.
Za 67, protiv 46, uzdržanih nije bilo, nije glasao 51, ukupno 164 narodna poslanika.
Konstatujem da Narodna skupština nije prihvatila predlog narodnog poslanika Siniše Mitrovića.
Potsećam narodne poslanike da je vreme rasprave o amandmanu poslovničkih pet minuta.
Na član 2. tačka B. podtačke 29, 68, 73, 74, 82, 83. i 104. amandman su zajedno podneli narodni poslanici Dušan Cvetković, Radojko Petrić, Nebojša Jović, Hranislav Perić, Jovan Todorović i Joca Arsić.
Reč ima narodni poslanik Dušan Cvetković.

Poštovano predsedništvo, kolege poslanici, u ime poslaničke grupe SPS Radojko Petrić, Nebojša Jović, Hranislav Perić, Joca Todorović, Joca Arsić i ja podneli smo amandman na član 2. stav 1. sa tim da se izvrše određene korekcije. Na rednom broju 29 - Velika Plana da se poveća iznos sredstava za oko 3 miliona dinara, na rednom broju 68 - Kuršumlija da se poveća za oko 4, na rednom broju 73 - kada je u pitanju Leskovac za oko 177 miliona, na rednom broju 74 - Loznica 20 miliona, na rednom broju 83 - Merošina 5 i rednom broju 104 - Prijepolje 8 miliona.
Svi ovi gradovi, koje sam pomenuo, imaju ozbiljne probleme. Kod Velike Plane je čak napravljen i obračun sredstava sa greškom od 7.000 stanovnika manje. Kod Kuršumlije nije sagledan položaj opštine koja je nedovoljno razvijena. Kod opštine Loznica nisu sagledani infrastrukturni problemi i njena pozicija pogranične opštine. Kod Medveđe takođe nije utvrđena potreba, imajući u vidu njenu poziciju, da se nalazi u pograničnom pojasu sa Kosovom i Metohijom, odnosno da ima ozbiljnu i mešovitu strukturu stanovništva. Kod opštine Merošina nije dovoljno uzeta u obzir slaba infrastruktura, a kod opštine Prijepolje bilo je potrebno na adekvatniji način sagledati geografsku poziciju, veliku razuđenost naselja i veliku teritoriju opštine, kojima je uslovljeno funkcionisanje svih društvenih delatnosti koje se finansiraju iz budžeta.
Kao što vidite, najveće povećanje smo predložili kao poslanička grupa SPS upravo za Leskovac, za Leskovac kao peti grad u Republici i to je u stvari stav poslaničke grupe SPS, kojim dokazujemo da Socijalisti zaista ozbiljno razmišljaju o tome kako treba da izgleda jug Srbije na suprot onome što Vlada razmišlja i priča.
Leskovac kao grad sa 1.025 kvadratnih kilometara, kao grad sa 168.000 stanovnika, kao grad sa 130.000 birača, koji me nadam se sada gledaju i ja govorim upravo njima da bi im rekao i kazao kako evo pretpostavljam uzaludno ulažemo napore da ubedimo DOS i gospodina ministra, koji je odsutan, da Leskovcu treba izaći u susret zbog toga što ima strahovito velike infrastrukturne probleme. Ja sam jutros o njima govorio, ali moram ponovo da pomenem, jer vi iz DOS-a vrlo malo slušate, pa ćete nadam se, znate kako, da ne spominjem onu poslovicu šta je repeticijum.
Prema tome, Leskovac je zatečen sa ovim problemima tako da je on praktično i bez sanitarne deponije, rekao bih bez ikakve deponije za odlaganje smeća, gradskog smeća. Leskovac je grad koji ima strahovite probleme sa rešavanjem pitanja vode, jer vodosistem "Barje", koji je započet poodavno i koji je trebalo da se dovede do potpunog kraja sada još uvek nije završen. Leskovac će naići na vrlo ozbiljne probleme ako se vodosistem "Barje", onako kako DOS-ovska vlada, odnosno kako prinudna uprava Leskovca tvrdi, mora da utroši čitavih 10 godina da bi se završio vodosistem "Barje", tako da mislim da je neophodno da se u okviru sredstava, koja se iz budžeta izdvajaju za rešavanje infrastrukturnih problema, Leskovcu uvećaju sredstva za oko 177 miliona dinara namenski za završetak vodosistema "Barje" da bi Leskovac u naredne dve godine mogao da krene da se snabdeva sa vodom.
Ovo govorim zbog toga što vi možda i ne znate, a neko se vidim smeje i to na žalost od lekara, Leskovac ima sa područjima Vučja i sa područjima Pečenjevca strahovite probleme vezane za vrlo teške bubrežne bolesti, koje su uzrokovane samo vodom i rešavanjem sistema "Barja" taj kraj bi ostao bez problema nefritisa koji hara područjima Vučja i Pečenjevca. Molim Vladu da uzme u obzir i da znaju šta je nefritis i šta je, ovaj đavo, to za ovaj kraj. Znam ja da će ovaj amandman doživeti istu sudbinu kao i prošlogodišnji amandmani koje smo podnosili, jer je dokazano da ova Vlada i gospodin Đelić voli Leskovac kao što kvačka voli vrcu.

Da li još neko od ovlašćenih učesnika u raspravi želi reč? (Ne)
Na član 2. amandman je podneo narodni poslanik Slavoljub Matić.
Podnosilac amandmana želi reč.