Poštovana gospođo Čomić, poštovana gospođo ministarka, dame i gospodo narodni poslanici, ukratko ću da se osvrnem na specifičnosti našeg područja. Na početku bih ipak primetio da je u opštoj svetskoj finansijskoj krizi, pored gomile problema koje naše društvo ima, teško sačiniti rebalans, pa i budžet koji nas čeka za narednu godinu, a da se pri tom uravnoteže socijalna i razvojna komponenta. Nadam se da ćemo i amandmanima to korigovati tako da se napravi što bolji projekat, koji bi zadovoljio i jednu i drugu komponentu. Dobro je što je ovim rebalansom povećana pozicija subvencija za ekonomski razvoj, jer to je šansa da se problemi sa kojima se suočavamo brže rešavaju.
U svemu ovome ipak bih primetio da stara priča o ravnomernom regionalnom razvoju, o razvoju nerazvijenih, ranije se čak koristio i termin ekstremno nerazvijena područja, ostaje još uvek glavna tema, a da nismo uspeli da napravimo ozbiljniji pomak. Po mojoj proceni, povećava se zaostajanje. U slučaju opštine Preševo je to sasvim jasno. Krajem osamdesetih i početkom devedesetih godina bili smo na nivou jedne petine nacionalnog dohotka po glavi stanovnika, znači, pet puta nerazvijeniji od državnog proseka. Sada smo, nažalost, stigli na jednu sedminu; prema poslednjim podacima Zavoda za statistiku, 14,8% u odnosu na državni prosek korigovanog nacionalnog dohotka po stanovniku. Ti podaci daju sliku najnerazvijenije opštine, a ima i sličnih: Medveđa i niz drugih opština koje su nešto malo razvijenije, ali uglavnom u okviru te opšte nerazvijenosti.
Apsolutno ne verujem da ćemo ovim predlogom za neko kraće vreme, ali možda i narednim budžetom, obezbediti da se nešto ozbiljnije radi kada je u pitanju razvoj nerazvijenih područja i da se ovaj jaz ili uopšte ova razlika ne povećava više, da pokušamo da je smanjimo.
Sada bih preneo diskusiju na teren famoznog Koordinacionog tela za Preševo, Bujanovac i Medveđu. Oni pričaju ovde, a i za javnost, da se tamo stvorio, maltene, Eldorado, da se tamo prelivaju basnoslovna sredstva i da su ostale opštine ostale bez tih sredstava. Mislim da je neodgovornim izjavama pojedinih funkcionera Koordinacionog tela, pa i određenih vlada u ovom periodu stvoren taj privid, jer podaci jasno govore da su sredstva koja su za ovo područje obezbeđena preko Koordinacionog tela daleko ispod proseka investicionih ulaganja u državi.
Skoro su dati podaci Koordinacionog tela; za devet godina funkcionisanja Koordinacionog tela daje se podatak da je 1.155.000.000 dinara iz republičkog budžeta preko Koordinacionog tela obezbeđeno opštini Preševo, što u proseku dođe 128.000.000 dinara godišnje, a to po glavi stanovnika u opštini Preševo iznosi 3.600 dinara. To je duplo manje samo u odnosu na sredstva NIP-a u ovoj godini, ako se računa prosek po glavi stanovnika, a nekoliko puta, šest ili sedam puta niže od dinamike investicione aktivnosti na nivou države, šest ili sedam puta niže od državnog proseka.
Postavlja se pitanje gde su otišla sredstva. Pa, radilo se o području gde decenijama nije ulagano ništa ili sasvim malo. Bilo je oružanih sukoba. Nisu ta sredstva bila samo za razvoj, za investicije, nego i za saniranje takvog stanja koje smo imali i u toku 1999. godine, a i 2005. godine u toku oružanih sukoba. Tvrdim da je daleko bolja situacija nego u ranijim decenijama, ali daleko je od toga da se dostigne neki proces investicione aktivnosti koji imaju druge opštine, ne razvijenije, nego prosečne opštine u Srbiji.
Ovde otvaram tu problematiku, ne ono što je neko od radikala rekao, vidim opet izlaze sa amandmanom, da umesto Koordinacionog tela za Preševo, Bujanovac i Medveđu sada treba za jug Srbije i za veći broj opština. Nije to model. Neće ništa dobiti te druge opštine, jer su konkurišući preko drugih fondova ostvarivale daleko više nego što su mogle opštine Preševo, Bujanovac i Medveđa preko Koordinacionog tela; one su apsolutno bile onemogućene da ostvaruju sredstva preko drugih razvojnih fondova, nego smo isključivo bili u ovom periodu ograničeni na Koordinaciono telo i sredstva Koordinacionog tela.
Mislim da sada ima šanse da se Koordinaciono telo reorganizuje, da se postavi novi model, da se stvarno tamo radi na osposobljavanju razvojnih kapaciteta, stručnih kapaciteta, da se osposobe ove opštine za održivi razvoj.
To verovatno važi i za niz drugih opština u širem području, gde apsolutno treba obezbediti instrumente da oni u jačoj konkurenciji budu efikasniji u ostvarivanju sredstava razvojnih fondova i da se paralelno radi na pomoći koja mora da se obezbedi, opet ponavljam, u toj komponenti stručnih, ljudskih kapaciteta, da bi ove opštine bile sposobne da se nose ravnopravno u konkurenciji sa drugim opštinama.
Mislim da je tu poenta i orijentacija koju bi trebalo obezbediti i nadam se da ćemo ako ne ovim rebalansom bar budžetom za 2009. godinu, uz jednu adekvatnu, ozbiljniju reorganizaciju Koordinacionog tela, obezbediti da i ove opštine, a što da ne i sve najnerazvijenije opštine, imaju mogućnost za brži razvoj i pristizanje bar onog proseka koji je naš cilj. Hvala.