Da li još neko želi reč?
Reč ima narodna poslanica Vjerica Radeta.
Na raspolaganju Poslaničkoj grupi je tri minuta i 30 sekundi.

Zapravo sam se javila na osnovu člana 225. Poslovnika, ali nije problem da koristim preostala tri minuta po ovom amandmanu kolege Dragana Stevanovića.
Radi javnosti, želim da podsetim da smo pre pet sati tražili od predsednika Skupštine, gospođe Đukić-Dejanović, obaveštenje, šta se dešava u kući Darka Mladića, zašto se na najgrublji mogući način krše ljudska prava gospodina Darka Mladića i njegove porodice, zašto je policija vršila pretres, uz prisustvo kamera, nekih televizija? Doduše, nisu bile u kući, nego okolo, ne znam šta su čekali.
Da li je moguće da u kući koja je 24 časa pod prismotrom, kao i cela porodica Mladić, mogu da urade nešto, ili da sakriju nekog, i pored tako budnih očiju policajaca koji su svakog trenutka oko njih?
Nismo dobili informaciju, iako je gospođa Đukić-Dejanović rekla da pravi pauzu oko 11 časova da bi mogla da od nadležnih službi traži adekvatno obrazloženje. S obzirom na to da je prošlo pet sati, insistiramo da dobijemo informaciju o čemu se radi, da li se tu ispunjavaju neki specijalni nalozi i, ako da, čiji?
Da li je to skretanje pažnje javnosti sa stvarnih i pravih problema koji postoje danas u Srbiji, problema ekonomske krize i socijalne bede, problema razmeštanja Euleksa na teritoriji KiM-a, problema nepostojanja predloga budžeta pred narodnim poslanicima, iako su svi rokovi istekli, ili se radi o nečemu drugom, pretpostavljamo, vezanom za posetu Serža Bramerca Srbiji?
Videli smo ovih dana da se pojavila vest da Serž Bramerc traži da se prekine emitovanje jedne domaće serije, "Moj rođak sa sela", a danas smo u medijima videli da Olga Kavran, portparol Haškog tribunala, kaže da Tribunal nema ništa s tim i da njima nije palo na pamet da traže da se prekine emitovanje te serije. Ako je to tako, onda je dodatno pitanje – ko je taj kome smeta ta serija i ko je taj kome je palo na pamet da i na taj način krši Ustav i osnovna ljudska prava?
Pošto je isteklo tri minuta, javiću se kasnije.

Da li još neko želi reč? (Ne)
Na član 3, amandman, sa ispravkom, podneo je narodni poslanik Jovan Palalić.
Vlada i Odbor za pravosuđe i upravu nisu prihvatili amandman, a Zakonodavni odbor smatra da je amandman pravno moguć.
Reč ima narodni poslanik Jovan Palalić.

Poštovana predsedavajuća, dame i gospodo narodni poslanici, Predlog zakona o sedištima i područjima sudova i javnih tužilaštava jeste zakon koji je izazvao najveću polemiku u Narodnoj skupštini, kada je u pitanju set pravosudnih zakona. Nesumnjivo, činjenica da Vlada Republike Srbije želi da ukine 104 opštinska suda i na taj način izvrši kompletnu promenu mreže sudova i tužilaštava na teritoriji Republike Srbije uzburkala je javnost, a podstakla je i narodne poslanike da i u načelnoj raspravi, a pogotovo u raspravi u pojedinostima istaknu sve ono što smatraju krupnim nedostacima.
Naša poslanička grupa, DSS-a, smatra da ovaj predlog zakona ima zaista krupne nedostatke. Ovim amandmanima koje smo podnosili ukazali smo na to kako mi vidimo koncepciju rešenja ovih zakona i kroz jednu ozbiljnu i konstruktivnu diskusiju pokušavamo da ubedimo Vladu Republike Srbije da ovaj predlog zakona povuče iz skupštinske procedure.
Više razloga postoji zašto ovaj zakon treba da se povuče iz skupštinske procedure. Poslanici iz naše poslaničke grupe ukazivali su na sve te razloge – odsustvo kriterijuma, nejasna koncepcija, hajde da kažemo, velike kontradiktornosti u razlozima zašto pojedini opštinski sudovi postoje, a na prostoru pojedinih opština ne postoje. Loša je poruka, kada je u pitanju politika ravnomernog regionalnog razvoja, neubedljiva argumentacija da je korupcija mnogo manja u manjim sudovima nego u većim. Sve to ukazuje da ovaj predlog zakona nije dobar i da ga treba povući iz skupštinske procedure.
Ono što je, takođe, izazvalo veliku polemiku i aktivnost narodnih poslanika iz više poslaničkih grupa, pa i nekih iz onih poslaničkih grupa koje podržavaju Vladu Republike Srbije, jeste činjenica da se na prostoru AP Vojvodina ukida zaista veliki broj opštinskih sudova. Mi ćemo biti svedoci da će na prostoru AP Vojvodine, ako se ovaj zakon usvoji, postojati samo osam osnovnih sudova. Osam osnovnih sudova, od toga, tih sedam sudova jesu sudovi koji će biti u centrima okruga i još jedan sud na području opštine Vršac, na području Južnobanatskog okruga.
Nije jasno na koji način je Vlada Republike Srbije, prvenstveno, Ministarstvo pravde, odlučilo da veliki broj opština u Vojvodini, koje imaju i veliki broj stanovnika, koje imaju opštinske sudove u kojima je veliki priliv predmeta na godišnjem nivou, treba da ostanu bez opštinskih sudova.
Podsetiću samo da neke opštine, koje imaju preko 60 hiljada stanovnika i ozbiljan ekonomski potencijal, u kojima je prisutan, kroz investicije, veliki broj velikih svetskih kompanija, ostaju bez opštinskih sudova.
U Sremu – kada su u pitanju Inđija, Stara Pazova, Ruma, u Bačkoj – kao što su Bačka Palanka, Vrbas, Bečej, velike opštine, Odžaci, Apatin, koje, i pored prirodnih potencijala, demografskih potencijala i činjenice da je veliki broj stranih kompanija u njima prisutan, ostaju bez osnovnih sudova.
Ta činjenica je vrlo loša poruka i građanima tih opština, a i svima onima koji žele da utiču na to da se privredni ambijent, socijalni ambijent, pa da kažem i demografski ambijent u tim sredinama poboljša.
Naša poslanička grupa je uložila veliki broj amandmana koji pokušavaju da ove nedostatke isprave i slažemo se sa svima koji su govorili da je učinjena velika nepravda ovim opštinama na teritoriji Vojvodine. Molimo Vladu Republike Srbije i Ministarstvo pravde da ozbiljno uzmu u razmatranje naše i amandmane drugih poslaničkih grupa koje uvažavaju ove činjenice.
Ne sporeći pravo, smatramo da je dobro i podržavamo da bude van sedišta okruga i Osnovni sud u Vršcu, postavili smo pitanje – zašto se na području Južnobanatskog okruga ukida Osnovni sud u Kovinu, u opštini koja ima skoro 40 hiljada stanovnika, ili u Beloj Crkvi, u kojoj Sud ima vekovnu tradiciju, o čemu je nešto i moj uvaženi kolega Jojić govorio u svom izlaganju? Dve ozbiljne opštine na teritoriji Južnobanatskog okruga, sasvim sigurno, zavređuju da u njima ostanu osnovni sudovi.
Kažem, ne sporeći činjenicu i podržavajući da i sama opština Vršac, s velikim ekonomskim potencijalima, treba da ima osnovni sud, mi tu priču proširujemo i na druge opštine u Sremu, a potenciramo i Inđiju, i Staru Pazovu, i Rumu, i Šid, a pogotovo na Bačku, gde mislimo da je veliki broj velikih opština drastično oštećen.
Kao poslanička grupa, pribavili smo veliki broj podataka o tome na koji način su ti sudovi radili, koliki je broj i kakav je priliv predmeta. Vi ćete videti da je u sudovima, kao u Kovinu, priliv predmeta u 2007. godini bio 18 hiljada, na opštinu koja ima 36 hiljada stanovnika, a to je veoma veliki broj predmeta. Zamislite sada da svi ti predmeti treba da se izmeste iz ove opštine, a ta opština je vrlo značajna po svom ekonomskom potencijalu, nalazi se na Dunavu, vrlo velike perspektive ima, ili Bela Crkva, koja je, takođe, opština s velikim potencijalima. Kažem, strašno je poslati poruku da se jedan opštinski sud, koji ima tako veliku tradiciju, u Beloj Crkvi, sada potpuno ukida.
Suština svih naših amandmana koji se odnose na Vojvodinu jeste da se ne ignoriše činjenica da u privrednom, ekonomskom i demografskom smislu, u Vojvodini postoje ogromni potencijali u velikom broju opština. Sposobna i efikasna rukovodstva su uspela da privuku ozbiljne investitore, poslala poruku da tamo postoji potencijal za ekonomski rast i sada mi njima šaljemo, konkretno, Vlada Republike Srbije i, verovatno, skupštinska većina, poruku da se ukidaju sudovi.
Apelujem još jednom, pozivam Ministarstvo pravde i Vladu Republike Srbije da ovaj zakon povuku iz skupštinske procedure, da uvaže sve argumente koje su narodni poslanici rekli, a koji su predočeni preko 120 amandmana, da se napravi ozbiljna analiza ovih primedaba i da se izađe s rešenjem koje će biti zaista adekvatno potrebama tih opština, ali i potrebama pravosuđa. Jer, ne možemo da dopustimo da ono što je osnovno pravo građana – dostupnost pravde, bude na ovaj način najgrublje prekršeno, pogotovo nemojmo da ubijamo potencijale i sve ono što su perspektive i nade velikih opština u Vojvodini, time što ukidamo sudove.
Molimo još jednom Vladu Srbije, ispred Poslaničke grupe DSS-a – povucite ovaj izrazito loš predlog zakona iz procedure.

Reč ima narodni poslanik Saša Maksimović, pa narodni poslanik Dobrislav Prelić.

Dame i gospodo narodni poslanici, poštovano predsedništvo, vidim da gospođa ministar nije tu, nadam se da će nam se pridružiti, pošto ima nekih nejasnoća u vezi s informacijom koju poseduje Opštinski sud u Novom Bečeju.
Podržavam amandman kolege narodnog poslanika, gospodina Jovana Palalića, na član 3. tačka 8, koji se odnosi na Opštinski sud u Novom Bečeju. Smatram da nema nijednog zakonskog osnova ili bilo kog drugog razloga da Opštinski sud u Novom Bečeju prestane da radi.
Nacrtom zakona o sedištima i područjima sudova i javnih tužilaštva Republike Srbije regulisano je da Opštinski sud Novi Bečej prestaje da radi kao sud, a nadležni sud za područje opštine Novi Bečej bio bi Osnovni sud u Zrenjaninu. Predlog zakona o sedištima i područjima sudova i javnih tužilaštava Republike Srbije, u delu kojim se ukida Opštinski sud u Novom Bečeju, bez ikakvog je osnova i argumentacije i pomenuti dokumenti su sačinjeni bez ikakve analize i opravdanog razloga. Neprihvatljiv je stav predlagača da se novom mrežom sudova eliminiše neravnomerno opterećenje poslom pojedinih sudova, kao i da se postiže, navodno, ekonomičnost, tj. da su potrebna manja finansijska sredstva, jer suština zakonskih rešenja jeste da rad sudova bude, pre svega, efikasan, da se krajnji sudski postupak skrati na najmanju meru, ali, isto tako, da građanima bude omogućena efikasna i adekvatna sudska zaštita u ostvarivanju njihovih prava.
Smatram da kriterijumi koji su služili za gašenje Opštinskog suda Novi Bečej nisu objektivni. Nigde nisu konkretno analizirani, jer, da je tako urađeno, sigurno da ne bi došlo do ovakvog predloga rešenja. Prilikom izrade ovog predloga, trebalo je imati u vidu sledeće činjenice: da Opštinski sud u Novom Bečeju spada u najstarije sudove u zemlji, jer postoji više od jednog veka. Sama zgrada Opštinskog suda Novi Bečej je adaptirana 1995. godine, sredstvima Republike Srbije, i jedan je od najfunkcionalnijih objekata u Vojvodini; ima oko hiljadu metara kvadratnih, šest sudnica, devet kancelarijskih prostora, kao i ostali pomoćni prostor, koji je u celosti namenski građen, adaptiran i rekonstruisan za zgradu Opštinskog suda.
Analizirajući Predlog zakona o sedištima i područjima sudova i javnih tužilaštava Republike Srbije, gde je nabrojano koji se opštinski sudovi gase, tj. prestaju da rade, kao i opštine koje su pokrivali ti sudovi, a to su Batočina, Boljevac, Brus, Vitina, Žagubica, Lipljan, Novi Bečej itd., da ne nabrajam dalje, smatram, tim pre, da predlagač nacrta zakona o sedištima i područjima sudova i javnih tužilaštava Republike Srbije, zapravo, nije imao objektivne kriterijume, jer je sigurno da se opština Novi Bečej ne može upoređivati s većinom nabrojanih opština, ni po kom osnovu.
Teritorija opštine Novi Bečej pokriva 609 km kvadratnih, gde živi preko 30 hiljada stanovnika, od čega većinu čini srpsko stanovništvo, i to u nekom broju od 70%, 20% čini mađarsko stanovništvo i 10% ostale nacionalne manjine. Na teritoriji opštine Novi Bečej, bez obzira na prisutnu tranziciju i probleme, posluju privredni subjekti kao IGK "Polet", "Nekse grupa", "Sokolac", "Kluz", "Biserka" iz Kumana i drugi, gde se upošljava stanovništvo opštine Novi Bečej, kao i susednih opština. Nažalost, od svih ovih preduzeća koje sam naveo, svega jedno radi uspešno. Sva ostala su ili pred stečajem, ili pred likvidacijom, ili u velikim problemima, tako da je građanima opštine Novi Bečej neophodan taj sud radi ostvarivanja njihovih prava.
Sve ovo govori da privredni resursi na teritoriji opštine Novi Bečej zaslužuje da imaju nadležan opštinski sud na ovom području. Kada je u pitanju adekvatna sudska zaštita građana i ako je cilj da se pravosudni organi približe građanima, u cilju ostvarivanja njihovih prava, onda je očigledno da ovakav nacrt zakona o sedištima i područjima sudova i javnih tužilaštava Republike Srbije nema nijednog opravdanja.
U međuvremenu sam podneo zahtev za preispitivanje odluke republičkom Odboru za pravosuđe. Pošto je prvobitnim predlogom zakona bilo predviđeno ukidanje Opštinskog suda u Novom Bečeju, ali bez sudske jedinice u Novom Bečeju, ne znam da li je to i koliko doprinelo da Novi Bečej, ipak, dobije tu neku sudsku jedinicu, iako smatramo da je to malo za takvu opštinu.
Moram se osvrnuti i na amandmane nekolicine poslanika vladajuće većine, kojima se predviđa osnivanje osnovnog suda u Bečeju, s odeljenjem u Novom Bečeju, što je lošije i od rešenja koje je predviđeno ovim zakonom.
Geografski posmatrano, zapravo, postoji mala udaljenost između sedišta lokalne samouprave Novi Bečej i opštine Bečej, ali se ne oslanjaju jedna na drugu, jer su pojedini delovi opštine Novi Bečej, tj. pojedine mesne zajednice Novi Bečej dva puta udaljenije od Bečeja nego od Zrenjanina. Sem toga, između Bečeja i Novog Bečeja ne postoji uopšte železnički prevoz, a nema ni direktnih redovnih autobuskih linija.
U ovakvoj situaciji, veliki broj građana u opštini Novi Bečej, imajući u vidu njihov ekonomski položaj, ne bi bio u mogućnosti da, u cilju ostvarivanja svojih ustavnih i zakonskih prava, podmire ni materijalne troškove, tj. troškove puta, a da se ne govori koliko se vremena gubi zbog putovanja da bi se obavio jedan posao koji, kao što znate, neki put traje svega desetak minuta.
Ako bi za teritoriju opštine Novi Bečej bio nadležan novi osnovni sud u Bečeju, to bi, po automatizmu, značilo da je drugostepeni organ Apelacioni sud u Novom Sadu.
Opštinski sud Novi Bečej, uvek kada je u pitanju bila nadležnost, bio je usmeren prema Okružnom sudu Zrenjanin. Zrenjanin je udaljen 50 km, Novi Sad je udaljen 100 km od pojedinih naseljenih mesta, pa bi ovakvo zakonsko rešenje u praksi smanjilo i onemogućilo ostvarivanje prava građana, tj. bez ikakvog razloga bi bili izloženi velikim materijalnim troškovima i maltretiranju zbog loših saobraćajnih veza područja Novog Bečeja s Novim Sadom, uz napomenu da od nekih naseljenih mesta u opštini Novi Bečej uopšte ne postoji železnički prevoz prema Novom Sadu.
Treba imati u vidu i činjenicu da opština Novi Bečej teritorijalno pripada Srednjebanatskom, a ne Južnobačkom okrugu, te imajući u vidu nadležnost Policijske uprave Zrenjanin, Privredne komore Zrenjanin, Službe za katastar nepokretnosti, filijala Novi Bečej, Fonda PIO Zrenjanin, nadležnost Trgovinskog suda Zrenjanin, nadležnost budućeg suda za prekršaje Zrenjanin, tj. da sve ove institucije, mesno i stvarno, pokrivaju opštinu Novi Bečej, nema logike da jedan segment sudske vlasti bude regulisan na ovakav način.
Takođe, kada se ima u vidu koji opštinski sudovi opstaju na području AP Vojvodine, gde neki od njih dobijaju status odeljenja, da se primetiti da nisu uzeti objektivni kriterijumi, tj. veličina područja, privredna struktura, broj stanovnika i neposredna geografska blizina drugog suda, jer pojedini sudovi koji dobijaju status odeljenja, kao npr. Ada, Kanjiža i Temerin, imaju daleko manji broj sudećih predmeta od Opštinskog suda u Novom Bečeju.
Ono što je problem i na šta bi gospoda iz Ministarstva trebalo da obrate pažnju, jesu te razlike u informacijama, onih koje su stvarne u Opštinskom sudu u Novom Bečeju, i onih koje poseduje Ministarstvo. Po informacijama iz Ministarstva, praktično, vi ste dobili obaveštenje da Opštinski sud u Novom Bečeju opslužuje oko 2.000 predmeta, što nije tačno, pošto opština Novi Bečej ima preko 6.000 predmeta godišnje.
Treba imati u vidu i važeća merila za određivanje potrebnog broja sudova i zaposlenih u sudovima i prema ovim kriterijumima, u Opštinskom sudu u Novom Bečeju, broj sudija za poslednje tri godine je od 7,33 do 6,64. Na kraju, trebalo je imati u vidu i sam rad Opštinskog suda Novi Bečej, tj. njegov kvalitet i efikasnost, kao i činjenicu da je to jedan od retkih sudova u AP Vojvodina koji je kadrovski osposobljen u potpunosti da postupak vodi i na srpskom i na mađarskom jeziku.
Zbog svega navedenog, mislim da treba prihvatiti amandman gospodina Jovana Palalića, ili, što bi bilo još svrsishodnije, da prihvatite amandman gospođe Milice Radović, ili, na kraju krajeva, da povučete ovaj predlog zakona na dalju doradu.
(Sve vreme govora narodnog poslanika Saše Maksimovića, narodni poslanici SRS-a lupaju o klupe.)

Reč ima narodni poslanik Dobrislav Prelić.

Dame i gospodo narodni poslanici, pre nego što budem počeo da govorim o amandmanu gospodina Palalića, moram da vam kažem, gospođo predsedavajuća, da ste prekršili član 27. Poslovnika Narodne skupštine, jer sam se ja uredno javio odmah posle izlaska gospodina Palalića, a vi ste, ne znam iz kojih razloga, dali reč jednom građaninu da se obrati.

Narodni poslaniče, upozoravam vas na zajedničku obavezu da poštujemo član 104. i da se s uvažavanjem obraćamo jedni drugima. Narodni poslanik Saša Maksimović je dobio reč. Dobio je reč zato što je osnov za to njegov status narodnog poslanika i mandat koji kao narodni poslanik ima. Upozoravam vas da obratite pažnju na način na koji se, suprotno članu 104, obraćate drugim narodnim poslanicima ili izričite neistinite tvrdnje za govornicom Narodne skupštine.

Gospođo predsedavajuća, više je nego očigledno da ovi otpadnici iz SRS-a imaju podršku skupštinske većine i Borisa Tadića. Nama je to apsolutno jasno. Dobro je da ovo građani Srbije vide.
Da se vratimo Predlogu zakona i amandmanu gospodina Palalića. Sličan amandman je podneo i gospodin Petar Jojić iz SRS-a. Taj amandman je prihvaćen.
S obzirom na to da poslanici, uglavnom, pričaju o opštinskim sudovima u sredinama iz kojih dolaze, stavovi svih poslanika su isti – da je ovaj predlog zakona loš, da ne bi bilo ovoliko amandmana da je zakon iole dobar, da ove zakone koje po hitnom postupku želite da usvojite niste u stanju, čak, ni dobro da prepišete. O tome govore dovoljno amandmani koji su na ovaj set zakona podneti, a to je 500 amandmana.
Dolazim iz opštine Odžaci, nadam se da znate da se, nažalost, u tom opštinskom sudu desilo jedno ubistvo u Srbiji u toku prošle godine. Sudija koji je ubijen na svom radnom mestu je bio iz mesta odakle sam ja, iz Ratkova, zato mi je teško da pričam o tome. Apsolutno, ne želim da arbitriram šta se desilo, ali, nažalost, ubistvo se desilo. No, Sud u Odžacima ima jednu divnu i bogatu tradiciju i mislim da nema opravdanja da taj sud ne nastavi da radi.
Sada ću pokušati da vam iznesem i određeni broj činjenica zbog čega mislim tako. Pre svega, mislim da se postavlja pitanje opravdanosti nove mreže sudova i tužilaštava u našoj državi. Prilično smo skeptični kada je u pitanju nova mreža sudova i tužilaštava, jer je, po našem mišljenju, preuranjeno napravljena, pošto prethodno nisu profilisani i javno izneti relevantni parametri koji opravdavaju i racionalizuju novu mrežu sudova i tužilaštava iz perspektive interesa države, prevashodno, postavljanjem takve mreže sudova i javnih tužilaštava koja je u interesu građana. Jer, po našem mišljenju, sve državne institucije su i formirane zbog potreba i interesa građana.
Opština Odžaci se prostire na površini od 420.000 m2, sa oko 37.000 stanovnika različitih nacionalnosti. Dakle, radi se o multinacionalnoj sredini. Aktuelni statut opštine Odžaci eksplicitno navodi, u članu 5, da je službeni jezik srpski i ćiriličko pismo, a u službenoj upotrebi su latiničko pismo, mađarski i slovački jezik, na način koji je utvrđen Zakonom o službenoj upotrebi jezika i pisma.
Želim da napomenem da u opštini Odžaci živi 18 nacionalnosti. Opštinski sud Odžaci ima dugu, svetlu i bogatu tradiciju, jer je osnovan pre Prvog svetskog rata, a u svom bitisanju je bio duže vreme i sreski sud. U ovom momentu, napominjem da su Odžaci udaljeni od Sombora 36 km, a četiri mesne zajednice: Karavukovo, Deronja, Ratkovo i Lalić, između 40 i 50 km, pa se kao logično nameće pitanje – da li bi ukidanje Opštinskog suda u Odžacima za građane bio dobitak, s obzirom na materijalne uslove u kojima velika većina živi, ili je to za njih poguban hendikep? Mi smo skloni da poverujemo da je ovo drugo bliže realnoj situaciji na terenu i među građanima.
Ako Sud i Opštinsko javno tužilaštvo u Odžacima ne rade dobro, treba menjati izvršioce, koji su prolazne kategorije, a ne ukidati institucije.
Opšte je poznato da je kod nas danas tendencija da se narod, pogotovo mlađi ljudi, koncentrišu u velikim gradovima, kao što su Beograd i Novi Sad, jer u manjim sredinama nisu uspevali da nađu posao, a u velikim gradovima, po našim saznanjima, ne cvetaju ruže, jer su troškovi života, uključujući tu i stanarinu, veoma veliki i dovode ih na rub egzistencije. To, svakako, utiče na povećanje kriminala raznih vrsta.
Udaljavanje sudova i opštinskih javnih tužilaštava od mesta gde građani žive suprotno je evropskim tendencijama, jer, očigledno, izostaje regionalizacija i podizanje životnog standarda u regionima na viši nivo. Još jedan od razloga zbog kojih ne treba ukinuti Sud u Odžacima jeste što se opština Odžaci graniči sa Republikom Hrvatskom, a granica kroz našu opštinu, uz reku Dunav, proteže se u dužini od 10 km. U tom graničnom pojasu nalaze se dva granična prelaza, odnosno dva mosta, jedan železnički, koji je rekonstruisan i već delimično stavljen u funkciju, i drugi, koji predstavlja i manifestuje najmodernije varijante arhitekture, a služi za prevoz robe, lica, novca i svih vrsta vozila.
Opšte je poznato da je železnički čvor u Bogojevu, uz Vinkovce, bio najmarkantniji železnički čvor u staroj Jugoslaviji, pa i na Balkanu. Može se očekivati da u najskorije vreme ponovo to postane. Ova dva mosta su najfrekventnija u državi Srbiji i predstavljaju najmarkantniji izlaz u Zapadnu Evropu. Za sada, na železničkom mostu se između Srbije i Hrvatske odvija samo teretni saobraćaj, a tokom ove godine, ili najkasnije početkom iduće, očekuje se puštanje u promet železničkog putničkog saobraćaja.
Ovi granični prelazi su, računajući tu oba mosta, atraktivni za Republiku Hrvatsku, jer je, po našem saznanju, u pograničnom pojasu izvršeno dosta krivičnih dela i tog vangraničnog prelaza preko reke Dunav, gde je vršen prevoz raznorazne robe čiji je promet, uglavnom, zabranjen. Kada kažem, raznorazne robe, pre svega, mislim na šverc.
Nažalost, opština Odžaci je jedna od opština gde je privatizacija, siguran sam, u najgoroj mogućoj meri, najlošije urađena u celoj Srbiji. Opština Odžaci danas ima preko 6.000 nezaposlenih, na Birou. Sve firme koje su bile za ponos ne samo opštine Odžaci, već i Vojvodine i Srbije, danas ne rade, ili radi jako mali broj naših građana.
O Opštinskom javnom tužilaštvu nećemo ništa govoriti, jer je logično da on deli sudbinu Suda, samo ćemo napomenuti da uvid u rad i kvalitet rada Opštinskog javnog tužilaštva Odžaci ima, gotovo jednodnevno, Okružno tužilaštvo Sombor, a osobito Republičko tužilaštvo iz Beograda, koje vrši godišnje kontrole. Ovo tužilaštvo je personalno spremno da prihvati nove obaveze koje im se zakonom nametnu, kao što je primena novog zakona o krivičnom postupku i drugi poslovi, jer smatramo da tako isto misli i Republičko tužilaštvo u Beogradu, na osnovu dugogodišnjeg uvida u rad Opštinskog javnog tužilaštva.
Mislim da je sve ovo što sam izneo dovoljno, a i ovoliki broj amandmana koji je podnet od strane, pre svega, opozicije, dovoljno nam govori o tome koliko je loš zakon, da je i vladajuća većina podnela dosta amandmana, i da ovaj zakon treba povući iz skupštinske procedure.
Hteo bih još da napomenem da samim radom Opštinskog suda u Odžacima nisu zadovoljni pojedini građani, a moram da kažem ovde našoj javnosti da smo imali slučajeva da su se u Opštinskom sudu u Odžacima primenjivali dvostruki aršini.
Ovo govorim iz razloga što je u opštini Odžaci, od 2004. godine, na vlasti SRS i imali smo jako velikih problema s opozicijom u Odžacima. Pre svega, mislim na DS, koja ima jako malu podršku građana opštine Odžaci, ali, bez obzira na to, po svaku cenu vrši pritisak i na Opštinsko javno tužilaštvo i na Opštinski sud da na svaki način pokušaju da skinu predsednika opštine i SRS sa vlasti u Odžacima. Siguran sam da im to neće uspeti, jer su izbori 2008. godine pokazali da je SRS sprovodila vlast, pre svega, u interesu građana, a to je pokazao i broj glasova koje smo dobili u 2008. godini, jer smo, sa 30%, došli na 45%, a Demokratska stranka je pala za oko 5%.
Bez obzira na to, i dalje se vrši pritisak ne bi li skinuli SRS sa vlasti u opštini Odžaci, kao što se to radi širom Srbije. Siguran sam da u tome nećete uspeti, jako puno ima predmeta u Sudu u Odžacima gde su podnete krivične prijave protiv predsednika opštine i SRS-a, a nijedna nije naišla na uporište u Sudu. Ti procesi su bili u toku i mi smo oslobođeni odgovornosti, ali sve prijave koje je SRS podnela protiv čelnika DS-a, jednostavno, nisu procesuirane. To dovoljno govori da vladajuća većina ima uticaja na Sud i na Tužilaštvo. Bez obzira na sve to i na razne pokušaje, mislim da su građani najbolje sudije i oni su svoje rekli na izborima.
Siguran sam da nećete uspeti u nameri, jer je očigledno da, bez obzira na volju građana, vi želite da prekrojite njihovu volju i da budete na vlasti, apsolutno, u svakoj opštini i u svakom selu. To, draga gospodo, nije demokratija.
Sve ovo što radite neće biti dobro, a i sam postupak, gospođo Čomić, sada, evo, prema meni, kada sam izneo ovo, jasno govori da ovi otpadnici iz SRS-a imaju podršku vladajuće većine. Ali, dobro je da to vide građani Srbije. Siguran sam da će vas kazniti za to jednoga dana i nemojte mnogo da se radujete, jer, zaigraće mečka i pred vašom kućom. Hvala.