Prvobitna verzija Zakona o osnovnom obrazovanju i vaspitanju doživela je nekoliko izmena i dopuna od 2013. i nakon toga u 2017. godini. Poslednja potreba za izmenama javila se kako bi došlo do usklađivanja sa Zakonom o izmenama i dopunama Zakona o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja iz 2018. godine a kojim se unapređuju pojedina rešenja u oblasti predškolskog i osnovnog obrazovanja i vaspitanja. Izmene koje su donete ovim Zakonom se odnose na uračunavanje ocena iz drugog stranog jezika u opšti uspeh učenika, načini polaganja razrednog i popravnog ispita kao i načini vođenja evidencija i izdavanja javnih isprava.

Izmenama koje su unete u ovaj Zakon predlagač najpre se precizira evidentiranje uspeha učenika i ocena koji za izborni predmet imaju drugi strani jezik da se taj predmet brojčano ocenjuje kako bi mogao da se uračunava u opšti uspeh učenika. Sledeći član u koji je uneta promena odnosi se na određivanje opšteg uspeha učenika kako bi komunicirao sa gorepomenutom izmenom i računanjem stranog jezika u opštem uspehu.

Daljim izmenama se definiše postupak razrednog ispita, gde se učeniku određuje način polaganja razrednog ispita iz obaveznog predmeta ukoliko nije ostvario predviđene rezultate. U tom smislu propisuju se aktivnosti i predmeti čije rezultate nije ostvario kao i razlozi za izlazak na razredni ispit. Kada je reč o popravnom ispitu predlagač dodaje da na popravni ispit mogu izaći i učenici osnovnog muzičkog i baletskog obrazovanja i vaspitanja, od drugog do završnog razreda ukoliko na kraju godine imaju dve zaključne nedovoljne ocene.

Predlaže se način vođenja evidencije kako bi se pristupilo usklađivanju sa izmenama zakona koji obuhvata sistem unapređenja obrazovanja i vaspitanja. U skladu sa tim evidencije i javne isprave se mogu evidentirati kako u štampanom obliku tako i u elektronskom.

Novina koja se uvodi ovima zakonom jeste uračunavanje zaključne ocene za drugi strani jezik u opšti uspeh i to će početi sa računanjem od dana stupanja ovog Zakona na snagu, odnosno za školsku godinu 2018/19.

Podzakonski akti koji će pratiti i preciznije definisati pojedine odredbe moraju se donetu u roku od 2 godine nakon donošenja ovog Zakona.