Uvaženi, svoje prvo pitanje upućujem ministru poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede.

Znamo da prirodni resursi i ljudski resursi i uslovi poslovanja određuju životni i privredni potencijal neke teritorije, određuju da li su ljudi na toj teritoriji zadovoljni ili se osećaju nemoćno. Zbog toga beže u veće gradove ili u inostranstvo. Niko ne beži od dobrog života i uslova.

Prirodni resursi su velika prednost neke teritorije. Što se više prirodni resursi koriste u nekoj sredini to su bolji uslovi za život. Međutim, u Sandžaku lokalne samouprave i stanovništvo nemaju ništa od toga, sve je pod kontrolom drugih opština, kao što su Ivanjica, Kraljevo, Užice, Vranje itd.

Navešću nekoliko drastičnih primera iz Sjenice, a takva je situacija manje, više u celom Sandžaku i Preševskoj dolini. Šume Sjenice pripadaju Ivanjici, šume Tutina, Novog Pazara pripadaju Kraljevu i tako redom. Svake godine se na Sjeničkoj teritoriji odseče i odnese hiljade kubika drveta. Uništavaju se i šume i putevi i od toga lokalna samouprava i stanovništvo nemaju nikakve koristi. Nismo u mogućnosti da dovedemo investitore za preradu drveta zbog opstrukcije iz Ivanjice.

Tražim od ministra da mi objasni zašto je Ivanjici dato pravo da odlučuje o sudbini Sjenice i njenih građana?

Na teritoriji Sjenice izvire sedam reka koje čine sliv Uvca na kome se nalaze tri veštačka jezera. Tu je specijalni rezervat Uvac na Sjeničkom jezeru. Stanište je beloglavog supa i meandri koji se smatraju svetskim čudom prirode, sa ledenom pećinom koja je jedna od najlepših na svetu. Sve to se nalazi na teritoriji Sjenice, a upravljanje rezervatom je dato Novoj Varoši, što je još jedan dokaz otimanja prirodnih resursa opštini Sjenica.

Ribolovačko društvo Sjenice osnovano je 1958. godine i svake godine vrši poribljavanje Uvca i Vape, ali dozvole za ribolov, kao i dozvole za čamce, takse i ulazak u rezervat i pećinski sistemi se plaćaju Novoj Varoši.

Tražim od Vlade da rezervat vrati na upravljanje Opštine Sjenica, a to podrazumeva ubiranje taksi, izdavanje dozvola za čamce i dozvola za ribolov.

Svoje drugo pitanje upućujem ministarki za rudarstvo i energetiku. Naime, Sjenica je jedan od najhladnijih gradova Evrope. Devet meseci je grejna sezona, temperature padaju ispod minus 40 stepeni. U srećnim zemljama takve teritorije su oslobođene poreza i imaju druge povlastice. Logično bi bilo da u tako surovim uslovima država omogući građanima kupovinu drva, uglja i struje po nižim cenama.

Rudnik Štavalj pripada resavičkim rudnicima. U njemu se proizvodi 80.000 tona uglja godišnje, a sjenička opština i stanovništvo nemaju nikakve koristi od toga. Zakon kaže da lokalnoj samoupravi pripada rudna renta. Zato pitam ministarku Mihajlović - zašto– se Sjenici ne uplaćuje rudna renta?

Međutim, i pored toga što je građanima uskraćena rudna renta, koju garantuje zakon, naše javne ustanove, škole, obdaništa, bolnice, verski objekti su primorani da ugalj iz svog rudnika kupuju preko posrednika, naravno po većoj ceni.

Zašto makar te ustanove ne dobijaju besplatan ugalj, kao deo rudne rente?

Treće pitanje upućujem ministarki za državnu upravu i lokalnu samoupravu i ministarki kulture i informisanja i tražim od njih obaveštenje – šta će ovo ministarstvo uraditi povodom isključenja grejanja u džamiji Sultan Valida od strane nelegalne opštinske vlasti u Sjenici? Ova džamija je proglašena spomenikom kulture, od izuzetnog značaja. Obnoveljna je od strane turske agencije TIKA, a na zahtev Zavoda za zaštitu spomenika iz Kraljeva, kao jedina carska džamija u Srbiji. Kakve se to poruke šalju građanima kada se neko iz politikantskih razloga ovako igra sa jednim spomenikom i verskim osećanjima građana?

Tražim od nadležnih ministarstva da hitno urade sve u svojoj moći da se džamiji bez odlaganja ponovo uključi grejanje.

Odgovore na pitanja očekujem o zakonskom roku. Hvala.