Zahvaljujem, uvaženi predsedniče, Dačiću.

Uvaženi potpredsednici, uvažene kolege narodni poslanici, strategije i planovi razvoja skoro svih zemalja sveta, pa i Republike Srbije do sada su se prvenstveno zasnivali na održivom razvoju onih područja koji imaju povoljne prirodne i ekonomske uslove da bi se u njima obavljala privredna aktivnosti i u kojima živi najveći broj stanovnika te državne teritorije.

Međutim mi iz PUPS-a smatramo da je neophodno značajno pažnju posvetiti i onim regijama ili mikro teritorijalnim sredinama koje za državu Srbiju imaju strateški značaj i da je ponekad nužno predvideti razvojna sredstva za te sredine, iako za to nema uvek i ekonomskog opravdanja. Tu mislimo na rudna područja naše zemlje, prvenstveno u južno, jugoistočnoj Srbiji, u kojima je izražena visoka stopa depopulacije, u kojima je često prosečna starost lokalnog stanovništva iznad 50 ili čak 60 godina života.

Vlada Srbije poslednji godina u značajnom investicionom ciklusu najznačajniji infrastrukturni projekti posebno u oblasti saobraćaja među kojima bi naglasio premrežavanje Srbije auto-putevima i modernom železničkom infrastrukturom, predstavljaju osnovu našeg razvoja, ali bih pozvao sve kolege poslanike da razmislimo da li smo možda nepravedno donekle zapostavili i rudna područja Srbije. Posebno bih naglasio značaj tih područja ne samo u ekonomskom nego i u demokratskom i bezbednosnom smislu.

U vezi sa svim tim što sam danas pomenuo, moje pitanje za Ministarstvo za brigu o selu, Ministarstvo poljoprivrede i vodoprivrede, Ministarstvo građevinarstva, saobraćaja, infrastrukture glasi – da li su predvideli posebne programe ili podsticaje za građane rudnih područja Srbije i ako jesu, koji su to podsticaji, a sve u cilju kako bi se stanovništvo tih područja odlučilo da ostane na svojim vekovnim ognjištima i kako bi se za život u tim područjima zainteresovali građani Srbije koji danas žive u prenaseljenim gradovima i ostalim znatno urbanijim sredinama Srbije? Zahvaljujem.