Zahvaljujem.

Uvažene kolege narodni poslanici, u ime građana Srbije koji žive u slabo nastanjenim brdsko-planinskim i prevashodno rubnim i pograničnim područjima Srbije, prvi put sam 13. jula Ministarstvu državne uprave i lokalne samouprave i Ministarstvu za brigu o selu postavio pitanje da li je izvodljivo da se u tim, za našu zemlju strateški i bezbednosno ključnim područjima formiraju nove tzv. seoske opštine i da tako ti građani dobiju mogućnost da u većoj meri odlučuju o vlastitim potrebama i opstanku i razvoju svojih lokalnih zajednica?

Iz Ministarstva za brigu o selu odgovoreno mi je da se i prema sadašnjim tekstovima Zakona o teritorijalnoj organizaciji i Zakona o lokalnoj samoupravi nove opštine mogu osnivati na teritoriji na kojoj živi i manje od 10.000 stanovnika kada za to postoje posebni ekonomski, geografski ili istorijski razlozi.

Iz tog ministarstva najavljena je inicijativa za izmenu i dopunu ta dva postojeća zakona, ali i mogućnost pokretanja inicijative za donošenje posebnog zakona o selu.

Pošto iz Ministarstva za državnu upravu i lokalnu samoupravu na direktni deo mog pitanja da li i na bazi postojećih zakonskih rešenja i bez izmena Zakona o teritorijalnoj organizaciji moguće ući u proces osnivanja novih opština odgovoreno da je za obrazovanje nove opštine neophodno da se utvrdi predlog za izmenu i dopunu Zakona o teritorijalnoj organizaciji. Devetog septembra sam tražio objašnjenje, jer član 11. stav 3. Zakona o teritorijalnoj organizaciji, kao i član 17. stav 2. i član 18. stav 4. Zakona o lokalnoj samoupravi sugerišu upravo suprotno.

Sada sam dobio razjašnjenje da izmene i dopune zakona nisu ograničavajući uslov da bi inicijatori pokrenuli inicijativu za osnivanje novih opština, već da eventualne izmene zakona slede nakon što se ispuni sva valjana procedura, pa se tek na kraju ozakonjuje osnivanje, ukidanje ili promena teritorije opštine.

Zadovoljan sam i činjenicom da je novo objašnjenje iz ovog ministarstva na tragu moje tvrdnje iz prvog mog poslaničkog pitanja. Devetog septembra sam od Ministarstva za državnu upravu i lokalnu samoupravu tražio i dodatni odgovor na sledeće pitanje. Prema Zakonu o teritorijalnoj organizaciji u Srbiji 30 lokalnih samouprava ima status grada, a grad na svojoj teritoriji može da formira posebne gradske opštine. Zašto se sedišta tzv. gradskih opština po pravilu uspostavljaju u urbanim sredinama, a ne, recimo, u većim selima, koja takođe pripadaju teritoriji tih gradova?

Ohrabruje dodatno objašnjenje koje je iz ovog ministarstva stiglo i na ovo moje dodatno pitanje. Ministarstvo za državnu upravu i lokalnu samoupravu, naime, podseća da je obrazovanje gradskih opština fakultativnog karaktera i vrši se po proceduri koju je grad samostalno propisao svojim statutom, a zakon ostavlja mogućnost da se sedišta gradskih opština uspostavljaju i u većim selima.

Mislim da smo, uvažene kolege narodni poslanici, svi mi, a pogotovo vi koji dolazite iz manjih sredina i slabije naseljenih područja naše Srbije, svesni da ukoliko se najhitnije ne stvori opšte-društveni i opšte-građanski front za spas sela bauk puste će da nam opustoši mnoge delove Srbije.

Zato je moje dodatno pitanje danas upućeno Ministarstvo za državnu upravu i lokalnu samoupravu i ono glasi – da li su u ministarstvo stigle neke inicijative za formiranje novih opština i, ako jesu, iz kojih postojećih opština su došle i dokle se stiglo u proceduri, kada je reč o nekim starim inicijativama koje je ovo ministarstvo nasledilo od svojih prethodnika? Zahvaljujem.