Zahvaljujem, predsedavajući.

Moje pitanje upućeno je ministru unutrašnjih poslova Aleksandru Vulinu. Da li je istinita informacija da je ministar dao instrukcije da se u dokumentima pripadnika bošnjačke nacionalnosti u rubrici koja je namenjena za maternji jezik upisuje bošnjački, umesto bosanski jezik? Ako je ova informacija tačna, onda ona nije ispravna i onda ona zalazi i u zakonsku i u ustavnu kategoriju neispravnosti, kao i u jezičku i u terminološku.

Bošnjaci kao i svaki ostali narod imaju svoj maternji jezik, koji je prihvaćen, koji je modificiran, koji ima svoje ime i on se zove bosanski jezik, a bošnjački jezik jeste nešto što je izmišljena kovanica i što ne pripada nijednoj naučnoj kategoriji, pa tako ni onome što je zapisano u Ustavu Republike Srbije, niti u onim zakonima koji tretiraju jezički identitet svih naroda ove države, pa među njima i Bošnjaka.

Dakle, bosanski jezik jeste ustavna kategorija, bosanski jezik jeste i kategorija onih zakona koji unutar sebe tretiraju prava pripadnika manjinskih naroda i nacionalnih manjina i bilo kakvo prekrajanje njegovog naziva nije ni u skladu sa zakonom, niti sa Ustavom Republike Srbije.

Zato je ova informacija koja je došla vrlo uzburkala pripadnike bošnjačkog naroda, jer nepoštovanjem naziva jednog naroda ne poštujete ni taj narod. Ne može nešto što je nepostojeće, kao što je naziv jezika, biti tretirano ili izmenjeno onim što je postojeće. Ukoliko jednom narodu negirate jezik, negirate mu i njegov nacionalni identitet. Ukoliko mu negirate identitet, onda negirate i njega samoga.

Bošnjaci su narod koji je autohton, domicilan na ovim prostorima, koji ima svoj kulturan identitet, koji ima svoje trajanje i koji ima sve one odrednice koje ga čine narodom, među kojima i jezik, koji kao i kod svakog drugog naroda predstavlja jednu od najvažnijih komponenti. Ime tog jezika jeste bosanski jezik. To je ima koje je postojalo u kontinuitetu više stoleća, odnosno više hiljada godina i koje je kao takvo prisutno u svim spomenicima koji su ostali kao pisani trag trajanja ovog naroda na prostorima Balkana, pa i Republike Srbije.

To ime jezika jeste ime koje je utemeljeno u naučnim kategorijama, taj jezik je opisan i gramatički i leksikografski i kroz umetnost i kulturu bošnjačkog naroda i to je nešto što Ustav Republike Srbije priznaje i to je nešto što je u obrazovnim sistemima Republike Srbije implementirano kao takvo. Zato ne sme nijedna institucija, a posebno ne ona koja ima mogućnost da donosi nešto što se zove identitetska kartica ili lična karta jednog naroda da prekraja ni Ustav ni zakone Republike Srbije, niti sme da menja ime jednog jezika jednoga naroda, kao u ovom slučaju.

Zato naše pitanje jeste tragom ovih informacija, da su došle instrukcije od ministra Aleksandra Vulina, svima onima koji izdaju dokumenta pripadnicima bošnjačke nacionalnosti, da umesto bosanskog jezika u tim dokumentima stoji bošnjački jezik.

Ovo je naravno nešto što je pored jezičkog i političko pitanje i na čemu su postojavali i ustrojavali oni koji su dugo hteli da zamrse sve ostale, pa i bošnjačko-srpske odnose negirajući ime ovome narodu, negirajući mu postojanje, negirajući mu njegov maternji jezik.

To je nešto što je prevaziđeno i u naučnim krugovima, to je nešto što je prevaziđeno i u zakonskim i drugim okvirima i nema razloga da niko, a posebno onaj koji ima odgovornu funkciju, ovoj državi na bilo koji način iznova podreva ustavni poredak Republike Srbije ili da umanjuje ona prava koja su pripadnicima drugih naroda i manjinskih naroda zagarantovana, kao što se u ovom slučaju Bošnjacima kao autohtonom, domicionom narodu i na prostoru Republike Srbije. Hvala.