Hvala.
Ovo je sad član 8. Podneo sam amandman i na član 1. praktično da pokažem kako je moguće penzionerima vratiti novac i skinuti ga sa nepotrebnih trošenja, a to su uglavnom subvencije i bacanje novca u javnim preduzećima.
Praktično, amandmanom se ukidaju velike subvencije, među njima su i onih 11 milijardi dinara koje idu „Fijatu“, koje idu svim ovim preduzećima koje subvencionišemo, koje onda, s druge strane, otvaraju jeftina radna mesta u Srbiji. To je nepotrebno trošenje i, praktično, penzioneri, kojima je uzeto 20 milijardi dinara, plaćaju taj deo računa.
Budžet je Superhik budžet, odnosno kao taj lik iz stripa Alana Forda. Superhik uzima siromašnima da bi dao bogatima, tako i ovaj budžet uzima građanima, penzionerima, zaposlenima u javnom sektoru i daje stranim investitorima i partijskom parazitskom sistemu, odnosno partijskim kadrovima.
Znači, promena ovde, takođe, uvodi ono što smo već imali u budžetu za 2014. godinu, što sam predložio kao ministar, što je Skupština usvojila, a posle toga su izbacili iz budžeta, nakon što sam podneo ostavku, a to je osnivanje Garantnog fonda. Preko tog Garantnog fonda možemo da snizimo garantne stope za sva privredna društva u Srbiji, bez obzira da li su u vlasništvu stranih investitora ili je pitanje domaćim građanima i pravnim licima.
Takođe, predviđa se odvajanje sredstava za pokretanje „venture capital fondova“ u Srbiji. To su fondovi koji podstiču inovacije i praktično predlog, kao što je bio 2014. godine usvojen u budžetu, pa posle promenjen. Ne predlaže se da država direktno investira, nego da pomaže stvaranje privatnih „venture capital fondova“ koji bi onda dalje ulagali. To je mnogo bolje nego davati subvencije pojedinačnim kompanijama kao što je „Endava“. Znači, napraviti sistem i taj sistem onda može da nam da rezultate. Hvala vam.