Dame i gospodo, poštovani ministre, zakon o izmenama i dopunama Zakona o penzijskom i invalidskom osiguranju svakako jeste zakon koji se tiče, kada ga budemo doneli, velikog broja naših sugrađana.
U ovom slučaju radi se o penzionerima, njih milion i 750 hiljada sa svojim porodicama prati ovu našu raspravu i ova naša rasprava svakako jeste jasna, transparentna, sa jasnom porukom da građanima Srbije ova Skupština želi dobro i da ćemo u narednom vremenskom periodu učiniti sve, kao što smo činili i u prethodne četiri godine, da ekonomska situacija bude u korist građana Srbije. Ali, ne samo po broju ljudi koji prate ovu raspravu i po broju ljudi koji ovaj zakon primaran, već i po ekonomskim kategorijama, ovo je jedan od bitnijih zakona.
Kada govorimo o ovom zakonu, onda u stvari treba da znamo da su doprinosi koji su osnovni izbor penzija, ključni ekonomski prihodi na nivou opšte države, a da su izdvajanja za penzije koje potiču iz doprinosa, istovremeno ključni ekonomski rashod na nivou opšte države i obuhvataju u ovom trenutku 27% opštih rashoda da nivou države Srbije.
Samo te dve ključne činjenice jasno govore koliko je značajan ovaj zakon. Kada smo prethodnih dana mogli da slušamo Zakon o penzijskom sistemu, onda u principu govorimo o Bizmarkovom modelu koji datira negde iz 1922. godine. Ali, taj Bizmarkov model je pretrpeo jednu vrlo bitnu promenu zato što u ovom trenutku mi nemamo penzioni Fond koji je osnova Bizmarkovog modela. Praktično, penzije koje su uplaćivale 1956. godine doprinose za penzije koje su uplaćivane 1956. godine, isplaćivani su u obliku penzija 1956. godine. Doprinosi koji su uplaćivani 1976. godine, na primer, isplaćivani su u obliku penzija 1976. godine. Ono što se nekada zvalo investicioni Fond, prestalo je da postoji u ovakvom sistemu penzionih osiguranja u Srbiji negde osamdesete godine, i više se nije uplaćivalo, a završena je priča o investicionom Fondu u 1990. godini. Zato je ključno da vodimo računa o rastu nivoa doprinosa, jer on u suštini isplaćuje penzije.